From ἀν- (an-, “not, without”) + οἶκος (oîkos, “house, home”).
ἄνοικος • (ánoikos) m or f (neuter ἄνοικον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἄνοικος ánoikos |
ἄνοικον ánoikon |
ἀνοίκω anoíkō |
ἀνοίκω anoíkō |
ἄνοικοι ánoikoi |
ἄνοικᾰ ánoikă | ||||||||
Genitive | ἀνοίκου anoíkou |
ἀνοίκου anoíkou |
ἀνοίκοιν anoíkoin |
ἀνοίκοιν anoíkoin |
ἀνοίκων anoíkōn |
ἀνοίκων anoíkōn | ||||||||
Dative | ἀνοίκῳ anoíkōi |
ἀνοίκῳ anoíkōi |
ἀνοίκοιν anoíkoin |
ἀνοίκοιν anoíkoin |
ἀνοίκοις anoíkois |
ἀνοίκοις anoíkois | ||||||||
Accusative | ἄνοικον ánoikon |
ἄνοικον ánoikon |
ἀνοίκω anoíkō |
ἀνοίκω anoíkō |
ἀνοίκους anoíkous |
ἄνοικᾰ ánoikă | ||||||||
Vocative | ἄνοικε ánoike |
ἄνοικον ánoikon |
ἀνοίκω anoíkō |
ἀνοίκω anoíkō |
ἄνοικοι ánoikoi |
ἄνοικᾰ ánoikă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀνοίκως anoíkōs |
ἀνοικότερος anoikóteros |
ἀνοικότᾰτος anoikótătos | ||||||||||||
Notes: |
|