From Proto-Indo-European *n̥-skʷ-e-tos, from *n̥- (“un-”) (ἀ- (a-)) + *sekʷ- (“to say”).
ἄσπετος • (áspetos) m or f (neuter ἄσπετον); second declension (Epic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἄσπετος áspetos |
ἄσπετον áspeton |
ἀσπέτω aspétō |
ἀσπέτω aspétō |
ἄσπετοι áspetoi |
ἄσπετᾰ áspetă | ||||||||
Genitive | ἀσπέτου / ἀσπετοῖο / ἀσπέτοιο / ἀσπετόο / ἀσπέτοο aspétou / aspetoîo / aspétoio / aspetóo / aspétoo |
ἀσπέτου / ἀσπετοῖο / ἀσπέτοιο / ἀσπετόο / ἀσπέτοο aspétou / aspetoîo / aspétoio / aspetóo / aspétoo |
ἀσπέτοιῐν aspétoiĭn |
ἀσπέτοιῐν aspétoiĭn |
ἀσπέτων aspétōn |
ἀσπέτων aspétōn | ||||||||
Dative | ἀσπέτῳ aspétōi |
ἀσπέτῳ aspétōi |
ἀσπέτοιῐν aspétoiĭn |
ἀσπέτοιῐν aspétoiĭn |
ἀσπέτοισῐ / ἀσπέτοισῐν / ἀσπέτοις aspétoisĭ(n) / aspétois |
ἀσπέτοισῐ / ἀσπέτοισῐν / ἀσπέτοις aspétoisĭ(n) / aspétois | ||||||||
Accusative | ἄσπετον áspeton |
ἄσπετον áspeton |
ἀσπέτω aspétō |
ἀσπέτω aspétō |
ἀσπέτους aspétous |
ἄσπετᾰ áspetă | ||||||||
Vocative | ἄσπετε áspete |
ἄσπετον áspeton |
ἀσπέτω aspétō |
ἀσπέτω aspétō |
ἄσπετοι áspetoi |
ἄσπετᾰ áspetă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀσπέτως aspétōs |
ἀσπετώτερος aspetṓteros |
ἀσπετώτᾰτος aspetṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|