ἄχθομαι

Ancient Greek

From Proto-Indo-European *h₂edʰǵʰ- (“to squeeze, (op)press”).

ἄχθομαι • (ákhthomai)

Present: ἄχθομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἄχθομαι	ἄχθῃ, ἄχθει	ἄχθεται	ἄχθεσθον	ἄχθεσθον	ἀχθόμεθᾰ	ἄχθεσθε	ἄχθονται
	subjunctive	ἄχθωμαι	ἄχθῃ	ἄχθηται	ἄχθησθον	ἄχθησθον	ἀχθώμεθᾰ	ἄχθησθε	ἄχθωνται
	optative	ἀχθοίμην	ἄχθοιο	ἄχθοιτο	ἄχθοισθον	ἀχθοίσθην	ἀχθοίμεθᾰ	ἄχθοισθε	ἄχθοιντο
	imperative		ἄχθου	ἀχθέσθω	ἄχθεσθον	ἀχθέσθων		ἄχθεσθε	ἀχθέσθων
						middle/passive
infinitive						ἄχθεσθαι
participle	m					ἀχθόμενος
	f					ἀχθομένη
	n					ἀχθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠχθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἠχθόμην	ἤχθου	ἤχθετο	ἤχθεσθον	ἠχθέσθην	ἠχθόμεθᾰ	ἤχθεσθε	ἤχθοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀχθέσομαι	ἀχθέσῃ, ἀχθέσει	ἀχθέσεται	ἀχθέσεσθον	ἀχθέσεσθον	ἀχθεσόμεθᾰ	ἀχθέσεσθε	ἀχθέσονται
middle	optative	ἀχθεσοίμην	ἀχθέσοιο	ἀχθέσοιτο	ἀχθέσοισθον	ἀχθεσοίσθην	ἀχθεσοίμεθᾰ	ἀχθέσοισθε	ἀχθέσοιντο
passive	indicative	ἀχθεσθήσομαι	ἀχθεσθήσῃ	ἀχθεσθήσεται	ἀχθεσθήσεσθον	ἀχθεσθήσεσθον	ἀχθεσθησόμεθᾰ	ἀχθεσθήσεσθε	ἀχθεσθήσονται
passive	optative	ἀχθεσθησοίμην	ἀχθεσθήσοιο	ἀχθεσθήσοιτο	ἀχθεσθήσοισθον	ἀχθεσθησοίσθην	ἀχθεσθησοίμεθᾰ	ἀχθεσθήσοισθε	ἀχθεσθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					ἀχθέσεσθαι		ἀχθεσθήσεσθαι
participle	m				ἀχθεσόμενος		ἀχθεσθησόμενος
	f				ἀχθεσομένη		ἀχθεσθησομένη
	n				ἀχθεσόμενον		ἀχθεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἠχθέσθην	ἠχθέσθης	ἠχθέσθη	ἠχθέσθητον	ἠχθεσθήτην	ἠχθέσθημεν	ἠχθέσθητε	ἠχθέσθησᾰν
	subjunctive	ἀχθεσθῶ	ἀχθεσθῇς	ἀχθεσθῇ	ἀχθεσθῆτον	ἀχθεσθῆτον	ἀχθεσθῶμεν	ἀχθεσθῆτε	ἀχθεσθῶσῐ(ν)
	optative	ἀχθεσθείην	ἀχθεσθείης	ἀχθεσθείη	ἀχθεσθεῖτον, ἀχθεσθείητον	ἀχθεσθείτην, ἀχθεσθειήτην	ἀχθεσθεῖμεν, ἀχθεσθείημεν	ἀχθεσθεῖτε, ἀχθεσθείητε	ἀχθεσθεῖεν, ἀχθεσθείησᾰν
	imperative		ἀχθέσθητῐ	ἀχθεσθήτω	ἀχθέσθητον	ἀχθεσθήτων		ἀχθέσθητε	ἀχθεσθέντων
							passive
infinitive							ἀχθεσθῆναι
participle	m						ἀχθεσθείς
	f						ἀχθεσθεῖσᾰ
	n						ἀχθεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἤχθημαι	ἤχθησαι	ἤχθηται	ἤχθησθον	ἤχθησθον	ἠχθήμεθᾰ	ἤχθησθε	ἤχθηνται
	subjunctive	ἠχθημένος ὦ	ἠχθημένος ᾖς	ἠχθημένος ᾖ	ἠχθημένω ἦτον	ἠχθημένω ἦτον	ἠχθημένοι ὦμεν	ἠχθημένοι ἦτε	ἠχθημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠχθημένος εἴην	ἠχθημένος εἴης	ἠχθημένος εἴη	ἠχθημένω εἴητον/εἶτον	ἠχθημένω εἰήτην/εἴτην	ἠχθημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠχθημένοι εἴητε/εἶτε	ἠχθημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἤχθησο	ἠχθήσθω	ἤχθησθον	ἠχθήσθων		ἤχθησθε	ἠχθήσθων
						middle/passive
infinitive						ἠχθῆσθαι
participle	m					ἠχθημένος
	f					ἠχθημένη
	n					ἠχθημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.