From the same root of ἀδέω (adéō, “to be satiated”) and ἅδην (hádēn, “to one's fill”).
ἅδος • (hádos) n (genitive ἅδεος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ᾰ̔́δος tò hádos |
τὼ ᾰ̔́δεε tṑ hádee |
τᾰ̀ ᾰ̔́δεᾰ tà hádea | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̔́δεος toû hádeos |
τοῖν ᾰ̔δέοιν toîn hadéoin |
τῶν ᾰ̔δέων tôn hadéōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̔́δεῐ̈ tôi hádeï |
τοῖν ᾰ̔δέοιν toîn hadéoin |
τοῖς ᾰ̔́δεσῐ / ᾰ̔́δεσῐν toîs hádesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ ᾰ̔́δος tò hádos |
τὼ ᾰ̔́δεε tṑ hádee |
τᾰ̀ ᾰ̔́δεᾰ tà hádea | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̔́δος hádos |
ᾰ̔́δεε hádee |
ᾰ̔́δεᾰ hádea | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
ἅδος • (hádos) m (genitive ἅδου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ᾰ̔́δος ho hádos |
τὼ ᾰ̔́δω tṑ hádō |
οἱ ᾰ̔́δοι hoi hádoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̔́δου toû hádou |
τοῖν ᾰ̔́δοιν toîn hádoin |
τῶν ᾰ̔́δων tôn hádōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̔́δῳ tôi hádōi |
τοῖν ᾰ̔́δοιν toîn hádoin |
τοῖς ᾰ̔́δοις toîs hádois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ᾰ̔́δον tòn hádon |
τὼ ᾰ̔́δω tṑ hádō |
τοὺς ᾰ̔́δους toùs hádous | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̔́δε háde |
ᾰ̔́δω hádō |
ᾰ̔́δοι hádoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||