Ἀριστοφάνειος

Ancient Greek

Etymology

From Ἀρῐστοφᾰ́νης (Aristophánēs, “Aristophanes”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix), from ἄρῐστος (áristos, “best”) +‎ φαίνω (phaínō, “appear”), literally “best-seeming”.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ris.to.pʰá.neː.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ris.toˈpʰa.ni.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ris.toˈɸa.ni.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ris.toˈfa.ni.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ris.toˈfa.ni.os/

Adjective

Ἀρῐστοφᾰ́νειος • (Aristopháneios) m (feminine Ἀρῐστοφᾰνείᾱ, neuter Ἀρῐστοφᾰ́νειον); first/second declension

of Aristophanes
1. (prosody, with μέτρον (métron)) anapestic tetrameter
  - 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, The Art of Rhetoric 11.10
  - Hephaestio, Collected Works 8
  - Theon, Prog. 3

Declension

First and second declension of Ἀρῐστοφᾰ́νειος; Ἀρῐστοφᾰνείᾱ; Ἀρῐστοφᾰ́νειον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Ἀρῐστοφᾰ́νειος Aristopháneios	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Aristophaneíā	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Aristopháneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Aristophaneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰ́νειοι Aristopháneioi	Ἀρῐστοφᾰ́νειαι Aristopháneiai	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Aristopháneia
Genitive	Ἀρῐστοφᾰνείου Aristophaneíou	Ἀρῐστοφᾰνείᾱς Aristophaneíās	Ἀρῐστοφᾰνείου Aristophaneíou	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Aristophaneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείαιν Aristophaneíain	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Aristophaneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείων Aristophaneíōn	Ἀρῐστοφᾰνείων Aristophaneíōn	Ἀρῐστοφᾰνείων Aristophaneíōn
Dative	Ἀρῐστοφᾰνείῳ Aristophaneíōi	Ἀρῐστοφᾰνείᾳ Aristophaneíāi	Ἀρῐστοφᾰνείῳ Aristophaneíōi	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Aristophaneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείαιν Aristophaneíain	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Aristophaneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείοις Aristophaneíois	Ἀρῐστοφᾰνείαις Aristophaneíais	Ἀρῐστοφᾰνείοις Aristophaneíois
Accusative	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Aristopháneion	Ἀρῐστοφᾰνείᾱν Aristophaneíān	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Aristopháneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Aristophaneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰνείους Aristophaneíous	Ἀρῐστοφᾰνείᾱς Aristophaneíās	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Aristopháneia
Vocative	Ἀρῐστοφᾰ́νειε Aristopháneie	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Aristophaneíā	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Aristopháneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Aristophaneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Aristophaneíō	Ἀρῐστοφᾰ́νειοι Aristopháneioi	Ἀρῐστοφᾰ́νειαι Aristopháneiai	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Aristopháneia
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Ἀρῐστοφᾰνείως Aristophaneíōs			Ἀρῐστοφᾰνειότερος Aristophaneióteros			Ἀρῐστοφᾰνειότᾰτος Aristophaneiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Latin: Aristophanēus, Aristophanīus
- English: Aristophanean

References

“Ἀριστοφάνειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Ἀριστοφάνειος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)