ἐμπίμπλημι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐμπίμπλημι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐμπίμπλημι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐμπίμπλημι in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐμπίμπλημι you have here. The definition of the word ἐμπίμπλημι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐμπίμπλημι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

ἐν- (en-) +‎ πίμπλημι (pímplēmi)

Pronunciation

 

Verb

ἐμπίμπλημι • (empímplēmi)

  1. to fill full
  2. to fulfill

Conjugation

   Present: ἐμπῐ́μπλημῐ, ἐμπῐ́μπλᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπῐ́μπλημῐ ἐμπῐ́μπλης ἐμπῐ́μπλησῐ(ν) ἐμπῐ́μπλᾰτον ἐμπῐ́μπλᾰτον ἐμπῐ́μπλᾰμεν ἐμπῐ́μπλᾰτε ἐμπῐμπλᾶσῐ(ν)
subjunctive ἐμπῐμπλῶ ἐμπῐμπλῇς ἐμπῐμπλῇ ἐμπῐμπλῆτον ἐμπῐμπλῆτον ἐμπῐμπλῶμεν ἐμπῐμπλῆτε ἐμπῐμπλῶσῐ(ν)
optative ἐμπῐμπλαίην ἐμπῐμπλαίης ἐμπῐμπλαίη ἐμπῐμπλαῖτον,
ἐμπῐμπλαίητον 		ἐμπῐμπλαίτην,
ἐμπῐμπλαιήτην 		ἐμπῐμπλαῖμεν,
ἐμπῐμπλαίημεν 		ἐμπῐμπλαῖτε,
ἐμπῐμπλαίητε 		ἐμπῐμπλαῖεν,
ἐμπῐμπλαίησᾰν
imperative   ἐμπῐ́μπλη ἐμπῐμπλᾰ́τω ἐμπῐ́μπλᾰτον ἐμπῐμπλᾰ́των   ἐμπῐ́μπλᾰτε ἐμπῐμπλᾰ́ντων
middle/
passive 		indicative ἐμπῐ́μπλᾰμαι ἐμπῐ́μπλᾰσαι ἐμπῐ́μπλᾰται ἐμπῐ́μπλᾰσθον ἐμπῐ́μπλᾰσθον ἐμπῐμπλᾰ́μεθᾰ ἐμπῐ́μπλᾰσθε ἐμπῐ́μπλᾰνται
subjunctive ἐμπῐμπλῶμαι ἐμπῐμπλῇ ἐμπῐμπλῆται ἐμπῐμπλῆσθον ἐμπῐμπλῆσθον ἐμπῐμπλώμεθᾰ ἐμπῐμπλῆσθε ἐμπῐμπλῶνται
optative ἐμπῐμπλαίμην ἐμπῐ́μπλαιο ἐμπῐ́μπλαιτο ἐμπῐ́μπλαισθον ἐμπῐμπλαίσθην ἐμπῐμπλαίμεθᾰ ἐμπῐ́μπλαισθε ἐμπῐ́μπλαιντο
imperative   ἐμπῐ́μπλᾰσο ἐμπῐμπλᾰ́σθω ἐμπῐ́μπλᾰσθον ἐμπῐμπλᾰ́σθων   ἐμπῐ́μπλᾰσθε ἐμπῐμπλᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐμπῐμπλᾰ́ναι ἐμπῐ́μπλᾰσθαι
participle m ἐμπῐμπλᾱ́ς ἐμπῐμπλᾰ́μενος
f ἐμπῐμπλᾶσᾰ ἐμπῐμπλᾰμένη
n ἐμπῐμπλᾰ́ν ἐμπῐμπλᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐμπῐ́πλημῐ, ἐμπῐ́πλᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπῐ́πλημῐ ἐμπῐ́πλης ἐμπῐ́πλησῐ(ν) ἐμπῐ́πλᾰτον ἐμπῐ́πλᾰτον ἐμπῐ́πλᾰμεν ἐμπῐ́πλᾰτε ἐμπῐπλᾶσῐ(ν)
subjunctive ἐμπῐπλῶ ἐμπῐπλῇς ἐμπῐπλῇ ἐμπῐπλῆτον ἐμπῐπλῆτον ἐμπῐπλῶμεν ἐμπῐπλῆτε ἐμπῐπλῶσῐ(ν)
optative ἐμπῐπλαίην ἐμπῐπλαίης ἐμπῐπλαίη ἐμπῐπλαῖτον,
ἐμπῐπλαίητον 		ἐμπῐπλαίτην,
ἐμπῐπλαιήτην 		ἐμπῐπλαῖμεν,
ἐμπῐπλαίημεν 		ἐμπῐπλαῖτε,
ἐμπῐπλαίητε 		ἐμπῐπλαῖεν,
ἐμπῐπλαίησᾰν
imperative   ἐμπῐ́πλη ἐμπῐπλᾰ́τω ἐμπῐ́πλᾰτον ἐμπῐπλᾰ́των   ἐμπῐ́πλᾰτε ἐμπῐπλᾰ́ντων
middle/
passive 		indicative ἐμπῐ́πλᾰμαι ἐμπῐ́πλᾰσαι ἐμπῐ́πλᾰται ἐμπῐ́πλᾰσθον ἐμπῐ́πλᾰσθον ἐμπῐπλᾰ́μεθᾰ ἐμπῐ́πλᾰσθε ἐμπῐ́πλᾰνται
subjunctive ἐμπῐπλῶμαι ἐμπῐπλῇ ἐμπῐπλῆται ἐμπῐπλῆσθον ἐμπῐπλῆσθον ἐμπῐπλώμεθᾰ ἐμπῐπλῆσθε ἐμπῐπλῶνται
optative ἐμπῐπλαίμην ἐμπῐ́πλαιο ἐμπῐ́πλαιτο ἐμπῐ́πλαισθον ἐμπῐπλαίσθην ἐμπῐπλαίμεθᾰ ἐμπῐ́πλαισθε ἐμπῐ́πλαιντο
imperative   ἐμπῐ́πλᾰσο ἐμπῐπλᾰ́σθω ἐμπῐ́πλᾰσθον ἐμπῐπλᾰ́σθων   ἐμπῐ́πλᾰσθε ἐμπῐπλᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐμπῐπλᾰ́ναι ἐμπῐ́πλᾰσθαι
participle m ἐμπῐπλᾱ́ς ἐμπῐπλᾰ́μενος
f ἐμπῐπλᾶσᾰ ἐμπῐπλᾰμένη
n ἐμπῐπλᾰ́ν ἐμπῐπλᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεπῐ́μπλην, ἐνεπῐμπλᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεπῐ́μπλην ἐνεπῐ́μπλης ἐνεπῐ́μπλη ἐνεπῐ́μπλᾰτον ἐνεπῐμπλᾰ́την ἐνεπῐ́μπλᾰμεν ἐνεπῐ́μπλᾰτε ἐνεπῐ́μπλᾰσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνεπῐμπλᾰ́μην ἐνεπῐ́μπλᾰσο ἐνεπῐ́μπλᾰτο ἐνεπῐ́μπλᾰσθον ἐνεπῐμπλᾰ́σθην ἐνεπῐμπλᾰ́μεθᾰ ἐνεπῐ́μπλᾰσθε ἐνεπῐ́μπλᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεπῐ́πλην, ἐνεπῐπλᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεπῐ́πλην ἐνεπῐ́πλης ἐνεπῐ́πλη ἐνεπῐ́πλᾰτον ἐνεπῐπλᾰ́την ἐνεπῐ́πλᾰμεν ἐνεπῐ́πλᾰτε ἐνεπῐ́πλᾰσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνεπῐπλᾰ́μην ἐνεπῐ́πλᾰσο ἐνεπῐ́πλᾰτο ἐνεπῐ́πλᾰσθον ἐνεπῐπλᾰ́σθην ἐνεπῐπλᾰ́μεθᾰ ἐνεπῐ́πλᾰσθε ἐνεπῐ́πλᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐμπλήσω, ἐμπλήσομαι, ἐμπλησθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπλήσω ἐμπλήσεις ἐμπλήσει ἐμπλήσετον ἐμπλήσετον ἐμπλήσομεν ἐμπλήσετε ἐμπλήσουσῐ(ν)
optative ἐμπλήσοιμῐ ἐμπλήσοις ἐμπλήσοι ἐμπλήσοιτον ἐμπλησοίτην ἐμπλήσοιμεν ἐμπλήσοιτε ἐμπλήσοιεν
middle indicative ἐμπλήσομαι ἐμπλήσῃ,
ἐμπλήσει 		ἐμπλήσεται ἐμπλήσεσθον ἐμπλήσεσθον ἐμπλησόμεθᾰ ἐμπλήσεσθε ἐμπλήσονται
optative ἐμπλησοίμην ἐμπλήσοιο ἐμπλήσοιτο ἐμπλήσοισθον ἐμπλησοίσθην ἐμπλησοίμεθᾰ ἐμπλήσοισθε ἐμπλήσοιντο
passive indicative ἐμπλησθήσομαι ἐμπλησθήσῃ ἐμπλησθήσεται ἐμπλησθήσεσθον ἐμπλησθήσεσθον ἐμπλησθησόμεθᾰ ἐμπλησθήσεσθε ἐμπλησθήσονται
optative ἐμπλησθησοίμην ἐμπλησθήσοιο ἐμπλησθήσοιτο ἐμπλησθήσοισθον ἐμπλησθησοίσθην ἐμπλησθησοίμεθᾰ ἐμπλησθήσοισθε ἐμπλησθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐμπλήσειν ἐμπλήσεσθαι ἐμπλησθήσεσθαι
participle m ἐμπλήσων ἐμπλησόμενος ἐμπλησθησόμενος
f ἐμπλήσουσᾰ ἐμπλησομένη ἐμπλησθησομένη
n ἐμπλῆσον ἐμπλησόμενον ἐμπλησθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνέπλησᾰ, ἐνεπλησᾰ́μην, ἐνεπλήσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέπλησᾰ ἐνέπλησᾰς ἐνέπλησε(ν) ἐνεπλήσᾰτον ἐνεπλησᾰ́την ἐνεπλήσᾰμεν ἐνεπλήσᾰτε ἐνέπλησᾰν
subjunctive ἐμπλήσω ἐμπλήσῃς ἐμπλήσῃ ἐμπλήσητον ἐμπλήσητον ἐμπλήσωμεν ἐμπλήσητε ἐμπλήσωσῐ(ν)
optative ἐμπλήσαιμῐ ἐμπλήσειᾰς,
ἐμπλήσαις 		ἐμπλήσειε(ν),
ἐμπλήσαι 		ἐμπλήσαιτον ἐμπλησαίτην ἐμπλήσαιμεν ἐμπλήσαιτε ἐμπλήσειᾰν,
ἐμπλήσαιεν
imperative   ἔμπλησον ἐμπλησᾰ́τω ἐμπλήσᾰτον ἐμπλησᾰ́των   ἐμπλήσᾰτε ἐμπλησᾰ́ντων
middle indicative ἐνεπλησᾰ́μην ἐνεπλήσω ἐνεπλήσᾰτο ἐνεπλήσᾰσθον ἐνεπλησᾰ́σθην ἐνεπλησᾰ́μεθᾰ ἐνεπλήσᾰσθε ἐνεπλήσᾰντο
subjunctive ἐμπλήσωμαι ἐμπλήσῃ ἐμπλήσηται ἐμπλήσησθον ἐμπλήσησθον ἐμπλησώμεθᾰ ἐμπλήσησθε ἐμπλήσωνται
optative ἐμπλησαίμην ἐμπλήσαιο ἐμπλήσαιτο ἐμπλήσαισθον ἐμπλησαίσθην ἐμπλησαίμεθᾰ ἐμπλήσαισθε ἐμπλήσαιντο
imperative   ἔμπλησαι ἐμπλησᾰ́σθω ἐμπλήσᾰσθον ἐμπλησᾰ́σθων   ἐμπλήσᾰσθε ἐμπλησᾰ́σθων
passive indicative ἐνεπλήσθην ἐνεπλήσθης ἐνεπλήσθη ἐνεπλήσθητον ἐνεπλησθήτην ἐνεπλήσθημεν ἐνεπλήσθητε ἐνεπλήσθησᾰν
subjunctive ἐμπλησθῶ ἐμπλησθῇς ἐμπλησθῇ ἐμπλησθῆτον ἐμπλησθῆτον ἐμπλησθῶμεν ἐμπλησθῆτε ἐμπλησθῶσῐ(ν)
optative ἐμπλησθείην ἐμπλησθείης ἐμπλησθείη ἐμπλησθεῖτον,
ἐμπλησθείητον 		ἐμπλησθείτην,
ἐμπλησθειήτην 		ἐμπλησθεῖμεν,
ἐμπλησθείημεν 		ἐμπλησθεῖτε,
ἐμπλησθείητε 		ἐμπλησθεῖεν,
ἐμπλησθείησᾰν
imperative   ἐμπλήσθητῐ ἐμπλησθήτω ἐμπλήσθητον ἐμπλησθήτων   ἐμπλήσθητε ἐμπλησθέντων
active middle passive
infinitive ἐμπλῆσαι ἐμπλήσᾰσθαι ἐμπλησθῆναι
participle m ἐμπλήσᾱς ἐμπλησᾰ́μενος ἐμπλησθείς
f ἐμπλήσᾱσᾰ ἐμπλησᾰμένη ἐμπλησθεῖσᾰ
n ἐμπλῆσᾰν ἐμπλησᾰ́μενον ἐμπλησθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐμπέπληκᾰ, ἐμπέπλησμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπέπληκᾰ ἐμπέπληκᾰς ἐμπέπληκε(ν) ἐμπεπλήκᾰτον ἐμπεπλήκᾰτον ἐμπεπλήκᾰμεν ἐμπεπλήκᾰτε ἐμπεπλήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐμπεπλήκω ἐμπεπλήκῃς ἐμπεπλήκῃ ἐμπεπλήκητον ἐμπεπλήκητον ἐμπεπλήκωμεν ἐμπεπλήκητε ἐμπεπλήκωσῐ(ν)
optative ἐμπεπλήκοιμῐ,
ἐμπεπληκοίην 		ἐμπεπλήκοις,
ἐμπεπληκοίης 		ἐμπεπλήκοι,
ἐμπεπληκοίη 		ἐμπεπλήκοιτον ἐμπεπληκοίτην ἐμπεπλήκοιμεν ἐμπεπλήκοιτε ἐμπεπλήκοιεν
imperative   ἐμπέπληκε ἐμπεπληκέτω ἐμπεπλήκετον ἐμπεπληκέτων   ἐμπεπλήκετε ἐμπεπληκόντων
middle/
passive 		indicative ἐμπέπλησμαι ἐμπέπλησαι ἐμπέπλησται ἐμπέπλησθον ἐμπέπλησθον ἐμπεπλήσμεθᾰ ἐμπέπλησθε ἐμπεπλήσᾰται
subjunctive ἐμπεπλησμένος ὦ ἐμπεπλησμένος ᾖς ἐμπεπλησμένος ᾖ ἐμπεπλησμένω ἦτον ἐμπεπλησμένω ἦτον ἐμπεπλησμένοι ὦμεν ἐμπεπλησμένοι ἦτε ἐμπεπλησμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐμπεπλησμένος εἴην ἐμπεπλησμένος εἴης ἐμπεπλησμένος εἴη ἐμπεπλησμένω εἴητον/εἶτον ἐμπεπλησμένω εἰήτην/εἴτην ἐμπεπλησμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐμπεπλησμένοι εἴητε/εἶτε ἐμπεπλησμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐμπέπλησο ἐμπεπλήσθω ἐμπέπλησθον ἐμπεπλήσθων   ἐμπέπλησθε ἐμπεπλήσθων
active middle/passive
infinitive ἐμπεπληκέναι ἐμπεπλῆσθαι
participle m ἐμπεπληκώς ἐμπεπλησμένος
f ἐμπεπληκυῖᾰ ἐμπεπλησμένη
n ἐμπεπληκός ἐμπεπλησμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐνεπεπλήκειν, ἐνεπεπλήσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεπεπλήκειν,
ἐνεπεπλήκη 		ἐνεπεπλήκεις,
ἐνεπεπλήκης 		ἐνεπεπλήκει(ν) ἐνεπεπλήκετον ἐνεπεπληκέτην ἐνεπεπλήκεμεν ἐνεπεπλήκετε ἐνεπεπλήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνεπεπλήσμην ἐνεπέπλησο ἐνεπέπληστο ἐνεπέπλησθον ἐνεπεπλήσθην ἐνεπεπλήσμεθᾰ ἐνεπέπλησθε ἐνεπεπλήσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia