From ἔμπορος (émporos) + -ίᾱ (-íā).
ἐμπορίᾱ • (emporíā) f (genitive ἐμπορίᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἐμπορίᾱ hē emporíā |
τὼ ἐμπορίᾱ tṑ emporíā |
αἱ ἐμπορίαι hai emporíai | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐμπορίᾱς tês emporíās |
τοῖν ἐμπορίαιν toîn emporíain |
τῶν ἐμποριῶν tôn emporiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐμπορίᾳ têi emporíāi |
τοῖν ἐμπορίαιν toîn emporíain |
ταῖς ἐμπορίαις taîs emporíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ἐμπορίᾱν tḕn emporíān |
τὼ ἐμπορίᾱ tṑ emporíā |
τᾱ̀ς ἐμπορίᾱς tā̀s emporíās | ||||||||||
Vocative | ἐμπορίᾱ emporíā |
ἐμπορίᾱ emporíā |
ἐμπορίαι emporíai | ||||||||||
Notes: |
|