ἐντέλλω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐντέλλω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐντέλλω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐντέλλω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐντέλλω you have here. The definition of the word ἐντέλλω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐντέλλω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ τέλλω (téllō).

Pronunciation

 

Verb

ἐντέλλω • (entéllō)

  1. to order, command to be done, enjoin

Conjugation

   Present: ἐντέλλω, ἐντέλλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐντέλλω ἐντέλλεις ἐντέλλει ἐντέλλετον ἐντέλλετον ἐντέλλομεν ἐντέλλετε ἐντέλλουσῐ(ν)
subjunctive ἐντέλλω ἐντέλλῃς ἐντέλλῃ ἐντέλλητον ἐντέλλητον ἐντέλλωμεν ἐντέλλητε ἐντέλλωσῐ(ν)
optative ἐντέλλοιμῐ ἐντέλλοις ἐντέλλοι ἐντέλλοιτον ἐντελλοίτην ἐντέλλοιμεν ἐντέλλοιτε ἐντέλλοιεν
imperative   ἔντελλε ἐντελλέτω ἐντέλλετον ἐντελλέτων   ἐντέλλετε ἐντελλόντων
middle/
passive 		indicative ἐντέλλομαι ἐντέλλῃ,
ἐντέλλει 		ἐντέλλεται ἐντέλλεσθον ἐντέλλεσθον ἐντελλόμεθᾰ ἐντέλλεσθε ἐντέλλονται
subjunctive ἐντέλλωμαι ἐντέλλῃ ἐντέλληται ἐντέλλησθον ἐντέλλησθον ἐντελλώμεθᾰ ἐντέλλησθε ἐντέλλωνται
optative ἐντελλοίμην ἐντέλλοιο ἐντέλλοιτο ἐντέλλοισθον ἐντελλοίσθην ἐντελλοίμεθᾰ ἐντέλλοισθε ἐντέλλοιντο
imperative   ἐντέλλου ἐντελλέσθω ἐντέλλεσθον ἐντελλέσθων   ἐντέλλεσθε ἐντελλέσθων
active middle/passive
infinitive ἐντέλλειν ἐντέλλεσθαι
participle m ἐντέλλων ἐντελλόμενος
f ἐντέλλουσᾰ ἐντελλομένη
n ἐντέλλον ἐντελλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνέτελλον, ἐνετελλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέτελλον ἐνέτελλες ἐνέτελλε(ν) ἐνετέλλετον ἐνετελλέτην ἐνετέλλομεν ἐνετέλλετε ἐνέτελλον
middle/
passive 		indicative ἐνετελλόμην ἐνετέλλου ἐνετέλλετο ἐνετέλλεσθον ἐνετελλέσθην ἐνετελλόμεθᾰ ἐνετέλλεσθε ἐνετέλλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνέτειλᾰ, ἐνετειλᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέτειλᾰ ἐνέτειλᾰς ἐνέτειλε(ν) ἐνετείλᾰτον ἐνετειλᾰ́την ἐνετείλᾰμεν ἐνετείλᾰτε ἐνέτειλᾰν
subjunctive ἐντείλω ἐντείλῃς ἐντείλῃ ἐντείλητον ἐντείλητον ἐντείλωμεν ἐντείλητε ἐντείλωσῐ(ν)
optative ἐντείλαιμῐ ἐντείλειᾰς,
ἐντείλαις 		ἐντείλειε(ν),
ἐντείλαι 		ἐντείλαιτον ἐντειλαίτην ἐντείλαιμεν ἐντείλαιτε ἐντείλειᾰν,
ἐντείλαιεν
imperative   ἔντειλον ἐντειλᾰ́τω ἐντείλᾰτον ἐντειλᾰ́των   ἐντείλᾰτε ἐντειλᾰ́ντων
middle indicative ἐνετειλᾰ́μην ἐνετείλω ἐνετείλᾰτο ἐνετείλᾰσθον ἐνετειλᾰ́σθην ἐνετειλᾰ́μεθᾰ ἐνετείλᾰσθε ἐνετείλᾰντο
subjunctive ἐντείλωμαι ἐντείλῃ ἐντείληται ἐντείλησθον ἐντείλησθον ἐντειλώμεθᾰ ἐντείλησθε ἐντείλωνται
optative ἐντειλαίμην ἐντείλαιο ἐντείλαιτο ἐντείλαισθον ἐντειλαίσθην ἐντειλαίμεθᾰ ἐντείλαισθε ἐντείλαιντο
imperative   ἔντειλαι ἐντειλᾰ́σθω ἐντείλᾰσθον ἐντειλᾰ́σθων   ἐντείλᾰσθε ἐντειλᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐντεῖλαι ἐντείλᾰσθαι
participle m ἐντείλᾱς ἐντειλᾰ́μενος
f ἐντείλᾱσᾰ ἐντειλᾰμένη
n ἐντεῖλᾰν ἐντειλᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐντέταλκᾰ, ἐντέταλμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐντέταλκᾰ ἐντέταλκᾰς ἐντέταλκε(ν) ἐντετάλκᾰτον ἐντετάλκᾰτον ἐντετάλκᾰμεν ἐντετάλκᾰτε ἐντετάλκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐντετάλκω ἐντετάλκῃς ἐντετάλκῃ ἐντετάλκητον ἐντετάλκητον ἐντετάλκωμεν ἐντετάλκητε ἐντετάλκωσῐ(ν)
optative ἐντετάλκοιμῐ,
ἐντεταλκοίην 		ἐντετάλκοις,
ἐντεταλκοίης 		ἐντετάλκοι,
ἐντεταλκοίη 		ἐντετάλκοιτον ἐντεταλκοίτην ἐντετάλκοιμεν ἐντετάλκοιτε ἐντετάλκοιεν
imperative   ἐντέταλκε ἐντεταλκέτω ἐντετάλκετον ἐντεταλκέτων   ἐντετάλκετε ἐντεταλκόντων
middle/
passive 		indicative ἐντέταλμαι ἐντέταλσαι ἐντέταλται ἐντέταλθον ἐντέταλθον ἐντετάλμεθᾰ ἐντέταλθε ἐντετάλᾰται
subjunctive ἐντεταλμένος ὦ ἐντεταλμένος ᾖς ἐντεταλμένος ᾖ ἐντεταλμένω ἦτον ἐντεταλμένω ἦτον ἐντεταλμένοι ὦμεν ἐντεταλμένοι ἦτε ἐντεταλμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐντεταλμένος εἴην ἐντεταλμένος εἴης ἐντεταλμένος εἴη ἐντεταλμένω εἴητον/εἶτον ἐντεταλμένω εἰήτην/εἴτην ἐντεταλμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐντεταλμένοι εἴητε/εἶτε ἐντεταλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐντέταλσο ἐντετάλθω ἐντέταλθον ἐντετάλθων   ἐντέταλθε ἐντετάλθων
active middle/passive
infinitive ἐντεταλκέναι ἐντετᾶλθαι
participle m ἐντεταλκώς ἐντεταλμένος
f ἐντεταλκυῖᾰ ἐντεταλμένη
n ἐντεταλκός ἐντεταλμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia