ἐπιβουλεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐπιβουλεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐπιβουλεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐπιβουλεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐπιβουλεύω you have here. The definition of the word ἐπιβουλεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐπιβουλεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ βουλεύω (bouleúō).

Pronunciation

 

Verb

ἐπῐβουλεύω • (epĭbouleúō)

  1. to plot against; to contrive a plan against
  2. to plan upon something; to plan to do something
  3. (intransitive) to be harmful
  4. (passive voice or future middle voice) to be plotted against

Conjugation

   Present: ἐπῐβουλεύω, ἐπῐβουλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐβουλεύω ἐπῐβουλεύεις ἐπῐβουλεύει ἐπῐβουλεύετον ἐπῐβουλεύετον ἐπῐβουλεύομεν ἐπῐβουλεύετε ἐπῐβουλεύουσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐβουλεύω ἐπῐβουλεύῃς ἐπῐβουλεύῃ ἐπῐβουλεύητον ἐπῐβουλεύητον ἐπῐβουλεύωμεν ἐπῐβουλεύητε ἐπῐβουλεύωσῐ(ν)
optative ἐπῐβουλεύοιμῐ ἐπῐβουλεύοις ἐπῐβουλεύοι ἐπῐβουλεύοιτον ἐπῐβουλευοίτην ἐπῐβουλεύοιμεν ἐπῐβουλεύοιτε ἐπῐβουλεύοιεν
imperative   ἐπῐβούλευε ἐπῐβουλευέτω ἐπῐβουλεύετον ἐπῐβουλευέτων   ἐπῐβουλεύετε ἐπῐβουλευόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐβουλεύομαι ἐπῐβουλεύῃ,
ἐπῐβουλεύει 		ἐπῐβουλεύεται ἐπῐβουλεύεσθον ἐπῐβουλεύεσθον ἐπῐβουλευόμεθᾰ ἐπῐβουλεύεσθε ἐπῐβουλεύονται
subjunctive ἐπῐβουλεύωμαι ἐπῐβουλεύῃ ἐπῐβουλεύηται ἐπῐβουλεύησθον ἐπῐβουλεύησθον ἐπῐβουλευώμεθᾰ ἐπῐβουλεύησθε ἐπῐβουλεύωνται
optative ἐπῐβουλευοίμην ἐπῐβουλεύοιο ἐπῐβουλεύοιτο ἐπῐβουλεύοισθον ἐπῐβουλευοίσθην ἐπῐβουλευοίμεθᾰ ἐπῐβουλεύοισθε ἐπῐβουλεύοιντο
imperative   ἐπῐβουλεύου ἐπῐβουλευέσθω ἐπῐβουλεύεσθον ἐπῐβουλευέσθων   ἐπῐβουλεύεσθε ἐπῐβουλευέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐβουλεύειν ἐπῐβουλεύεσθαι
participle m ἐπῐβουλεύων ἐπῐβουλευόμενος
f ἐπῐβουλεύουσᾰ ἐπῐβουλευομένη
n ἐπῐβουλεῦον ἐπῐβουλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεβούλευον, ἐπεβουλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεβούλευον ἐπεβούλευες ἐπεβούλευε(ν) ἐπεβουλεύετον ἐπεβουλευέτην ἐπεβουλεύομεν ἐπεβουλεύετε ἐπεβούλευον
middle/
passive 		indicative ἐπεβουλευόμην ἐπεβουλεύου ἐπεβουλεύετο ἐπεβουλεύεσθον ἐπεβουλευέσθην ἐπεβουλευόμεθᾰ ἐπεβουλεύεσθε ἐπεβουλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐβουλεύσω, ἐπῐβουλεύσομαι, ἐπῐβουλευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐβουλεύσω ἐπῐβουλεύσεις ἐπῐβουλεύσει ἐπῐβουλεύσετον ἐπῐβουλεύσετον ἐπῐβουλεύσομεν ἐπῐβουλεύσετε ἐπῐβουλεύσουσῐ(ν)
optative ἐπῐβουλεύσοιμῐ ἐπῐβουλεύσοις ἐπῐβουλεύσοι ἐπῐβουλεύσοιτον ἐπῐβουλευσοίτην ἐπῐβουλεύσοιμεν ἐπῐβουλεύσοιτε ἐπῐβουλεύσοιεν
middle indicative ἐπῐβουλεύσομαι ἐπῐβουλεύσῃ,
ἐπῐβουλεύσει 		ἐπῐβουλεύσεται ἐπῐβουλεύσεσθον ἐπῐβουλεύσεσθον ἐπῐβουλευσόμεθᾰ ἐπῐβουλεύσεσθε ἐπῐβουλεύσονται
optative ἐπῐβουλευσοίμην ἐπῐβουλεύσοιο ἐπῐβουλεύσοιτο ἐπῐβουλεύσοισθον ἐπῐβουλευσοίσθην ἐπῐβουλευσοίμεθᾰ ἐπῐβουλεύσοισθε ἐπῐβουλεύσοιντο
passive indicative ἐπῐβουλευθήσομαι ἐπῐβουλευθήσῃ ἐπῐβουλευθήσεται ἐπῐβουλευθήσεσθον ἐπῐβουλευθήσεσθον ἐπῐβουλευθησόμεθᾰ ἐπῐβουλευθήσεσθε ἐπῐβουλευθήσονται
optative ἐπῐβουλευθησοίμην ἐπῐβουλευθήσοιο ἐπῐβουλευθήσοιτο ἐπῐβουλευθήσοισθον ἐπῐβουλευθησοίσθην ἐπῐβουλευθησοίμεθᾰ ἐπῐβουλευθήσοισθε ἐπῐβουλευθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐβουλεύσειν ἐπῐβουλεύσεσθαι ἐπῐβουλευθήσεσθαι
participle m ἐπῐβουλεύσων ἐπῐβουλευσόμενος ἐπῐβουλευθησόμενος
f ἐπῐβουλεύσουσᾰ ἐπῐβουλευσομένη ἐπῐβουλευθησομένη
n ἐπῐβουλεῦσον ἐπῐβουλευσόμενον ἐπῐβουλευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεβούλευσᾰ, ἐπεβουλευσᾰ́μην, ἐπεβουλεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεβούλευσᾰ ἐπεβούλευσᾰς ἐπεβούλευσε(ν) ἐπεβουλεύσᾰτον ἐπεβουλευσᾰ́την ἐπεβουλεύσᾰμεν ἐπεβουλεύσᾰτε ἐπεβούλευσᾰν
subjunctive ἐπῐβουλεύσω ἐπῐβουλεύσῃς ἐπῐβουλεύσῃ ἐπῐβουλεύσητον ἐπῐβουλεύσητον ἐπῐβουλεύσωμεν ἐπῐβουλεύσητε ἐπῐβουλεύσωσῐ(ν)
optative ἐπῐβουλεύσαιμῐ ἐπῐβουλεύσειᾰς,
ἐπῐβουλεύσαις 		ἐπῐβουλεύσειε(ν),
ἐπῐβουλεύσαι 		ἐπῐβουλεύσαιτον ἐπῐβουλευσαίτην ἐπῐβουλεύσαιμεν ἐπῐβουλεύσαιτε ἐπῐβουλεύσειᾰν,
ἐπῐβουλεύσαιεν
imperative   ἐπῐβούλευσον ἐπῐβουλευσᾰ́τω ἐπῐβουλεύσᾰτον ἐπῐβουλευσᾰ́των   ἐπῐβουλεύσᾰτε ἐπῐβουλευσᾰ́ντων
middle indicative ἐπεβουλευσᾰ́μην ἐπεβουλεύσω ἐπεβουλεύσᾰτο ἐπεβουλεύσᾰσθον ἐπεβουλευσᾰ́σθην ἐπεβουλευσᾰ́μεθᾰ ἐπεβουλεύσᾰσθε ἐπεβουλεύσᾰντο
subjunctive ἐπῐβουλεύσωμαι ἐπῐβουλεύσῃ ἐπῐβουλεύσηται ἐπῐβουλεύσησθον ἐπῐβουλεύσησθον ἐπῐβουλευσώμεθᾰ ἐπῐβουλεύσησθε ἐπῐβουλεύσωνται
optative ἐπῐβουλευσαίμην ἐπῐβουλεύσαιο ἐπῐβουλεύσαιτο ἐπῐβουλεύσαισθον ἐπῐβουλευσαίσθην ἐπῐβουλευσαίμεθᾰ ἐπῐβουλεύσαισθε ἐπῐβουλεύσαιντο
imperative   ἐπῐβούλευσαι ἐπῐβουλευσᾰ́σθω ἐπῐβουλεύσᾰσθον ἐπῐβουλευσᾰ́σθων   ἐπῐβουλεύσᾰσθε ἐπῐβουλευσᾰ́σθων
passive indicative ἐπεβουλεύθην ἐπεβουλεύθης ἐπεβουλεύθη ἐπεβουλεύθητον ἐπεβουλευθήτην ἐπεβουλεύθημεν ἐπεβουλεύθητε ἐπεβουλεύθησᾰν
subjunctive ἐπῐβουλευθῶ ἐπῐβουλευθῇς ἐπῐβουλευθῇ ἐπῐβουλευθῆτον ἐπῐβουλευθῆτον ἐπῐβουλευθῶμεν ἐπῐβουλευθῆτε ἐπῐβουλευθῶσῐ(ν)
optative ἐπῐβουλευθείην ἐπῐβουλευθείης ἐπῐβουλευθείη ἐπῐβουλευθεῖτον,
ἐπῐβουλευθείητον 		ἐπῐβουλευθείτην,
ἐπῐβουλευθειήτην 		ἐπῐβουλευθεῖμεν,
ἐπῐβουλευθείημεν 		ἐπῐβουλευθεῖτε,
ἐπῐβουλευθείητε 		ἐπῐβουλευθεῖεν,
ἐπῐβουλευθείησᾰν
imperative   ἐπῐβουλεύθητῐ ἐπῐβουλευθήτω ἐπῐβουλεύθητον ἐπῐβουλευθήτων   ἐπῐβουλεύθητε ἐπῐβουλευθέντων
active middle passive
infinitive ἐπῐβουλεῦσαι ἐπῐβουλεύσᾰσθαι ἐπῐβουλευθῆναι
participle m ἐπῐβουλεύσᾱς ἐπῐβουλευσᾰ́μενος ἐπῐβουλευθείς
f ἐπῐβουλεύσᾱσᾰ ἐπῐβουλευσᾰμένη ἐπῐβουλευθεῖσᾰ
n ἐπῐβουλεῦσᾰν ἐπῐβουλευσᾰ́μενον ἐπῐβουλευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπῐβεβούλευκᾰ, ἐπῐβεβούλευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐβεβούλευκᾰ ἐπῐβεβούλευκᾰς ἐπῐβεβούλευκε(ν) ἐπῐβεβουλεύκᾰτον ἐπῐβεβουλεύκᾰτον ἐπῐβεβουλεύκᾰμεν ἐπῐβεβουλεύκᾰτε ἐπῐβεβουλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐβεβουλεύκω ἐπῐβεβουλεύκῃς ἐπῐβεβουλεύκῃ ἐπῐβεβουλεύκητον ἐπῐβεβουλεύκητον ἐπῐβεβουλεύκωμεν ἐπῐβεβουλεύκητε ἐπῐβεβουλεύκωσῐ(ν)
optative ἐπῐβεβουλεύκοιμῐ,
ἐπῐβεβουλευκοίην 		ἐπῐβεβουλεύκοις,
ἐπῐβεβουλευκοίης 		ἐπῐβεβουλεύκοι,
ἐπῐβεβουλευκοίη 		ἐπῐβεβουλεύκοιτον ἐπῐβεβουλευκοίτην ἐπῐβεβουλεύκοιμεν ἐπῐβεβουλεύκοιτε ἐπῐβεβουλεύκοιεν
imperative   ἐπῐβεβούλευκε ἐπῐβεβουλευκέτω ἐπῐβεβουλεύκετον ἐπῐβεβουλευκέτων   ἐπῐβεβουλεύκετε ἐπῐβεβουλευκόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐβεβούλευμαι ἐπῐβεβούλευσαι ἐπῐβεβούλευται ἐπῐβεβούλευσθον ἐπῐβεβούλευσθον ἐπῐβεβουλεύμεθᾰ ἐπῐβεβούλευσθε ἐπῐβεβούλευνται
subjunctive ἐπῐβεβουλευμένος ὦ ἐπῐβεβουλευμένος ᾖς ἐπῐβεβουλευμένος ᾖ ἐπῐβεβουλευμένω ἦτον ἐπῐβεβουλευμένω ἦτον ἐπῐβεβουλευμένοι ὦμεν ἐπῐβεβουλευμένοι ἦτε ἐπῐβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπῐβεβουλευμένος εἴην ἐπῐβεβουλευμένος εἴης ἐπῐβεβουλευμένος εἴη ἐπῐβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον ἐπῐβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην ἐπῐβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐπῐβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε ἐπῐβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐπῐβεβούλευσο ἐπῐβεβουλεύσθω ἐπῐβεβούλευσθον ἐπῐβεβουλεύσθων   ἐπῐβεβούλευσθε ἐπῐβεβουλεύσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐβεβουλευκέναι ἐπῐβεβουλεῦσθαι
participle m ἐπῐβεβουλευκώς ἐπῐβεβουλευμένος
f ἐπῐβεβουλευκυῖᾰ ἐπῐβεβουλευμένη
n ἐπῐβεβουλευκός ἐπῐβεβουλευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεβεβουλεύκειν, ἐπεβεβουλεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεβεβουλεύκειν,
ἐπεβεβουλεύκη 		ἐπεβεβουλεύκεις,
ἐπεβεβουλεύκης 		ἐπεβεβουλεύκει(ν) ἐπεβεβουλεύκετον ἐπεβεβουλευκέτην ἐπεβεβουλεύκεμεν ἐπεβεβουλεύκετε ἐπεβεβουλεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεβεβουλεύμην ἐπεβεβούλευσο ἐπεβεβούλευτο ἐπεβεβούλευσθον ἐπεβεβουλεύσθην ἐπεβεβουλεύμεθᾰ ἐπεβεβούλευσθε ἐπεβεβούλευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia