ἐπι- (epi-) + μείγνῡμι (meígnūmi), alternative form of μίγνῡμι (mígnūmi); compare ἐπιμίσγω (epimísgō).
ἐπῐμείγνῡμῐ • (epimeígnūmi)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεμείγνῡν | ἐπεμείγνῡς | ἐπεμείγνῡ | ἐπεμείγνῠτον | ἐπεμειγνῠ́την | ἐπεμείγνῠμεν | ἐπεμείγνῠτε | ἐπεμείγνῠσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεμειγνῠ́μην | ἐπεμείγνῠσο | ἐπεμείγνῠτο | ἐπεμείγνῠσθον | ἐπεμειγνῠ́σθην | ἐπεμειγνῠ́μεθᾰ | ἐπεμείγνῠσθε | ἐπεμείγνῠντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπῐμείξω | ἐπῐμείξεις | ἐπῐμείξει | ἐπῐμείξετον | ἐπῐμείξετον | ἐπῐμείξομεν | ἐπῐμείξετε | ἐπῐμείξουσῐ(ν) | ||||
optative | ἐπῐμείξοιμῐ | ἐπῐμείξοις | ἐπῐμείξοι | ἐπῐμείξοιτον | ἐπῐμειξοίτην | ἐπῐμείξοιμεν | ἐπῐμείξοιτε | ἐπῐμείξοιεν | |||||
middle | indicative | ἐπῐμείξομαι | ἐπῐμείξῃ, ἐπῐμείξει |
ἐπῐμείξεται | ἐπῐμείξεσθον | ἐπῐμείξεσθον | ἐπῐμειξόμεθᾰ | ἐπῐμείξεσθε | ἐπῐμείξονται | ||||
optative | ἐπῐμειξοίμην | ἐπῐμείξοιο | ἐπῐμείξοιτο | ἐπῐμείξοισθον | ἐπῐμειξοίσθην | ἐπῐμειξοίμεθᾰ | ἐπῐμείξοισθε | ἐπῐμείξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ἐπῐμείξειν | ἐπῐμείξεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐπῐμείξων | ἐπῐμειξόμενος | ||||||||||
f | ἐπῐμείξουσᾰ | ἐπῐμειξομένη | |||||||||||
n | ἐπῐμεῖξον | ἐπῐμειξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|