From ἐπι- (epi-) + χείρ (kheír) + -έω (-éō)
ἐπῐχειρέω • (epĭkheiréō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεχείρεον | ἐπεχείρεες | ἐπεχείρεε(ν) | ἐπεχειρέετον | ἐπεχειρεέτην | ἐπεχειρέομεν | ἐπεχειρέετε | ἐπεχείρεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεχειρεόμην | ἐπεχειρέου | ἐπεχειρέετο | ἐπεχειρέεσθον | ἐπεχειρεέσθην | ἐπεχειρεόμεθᾰ | ἐπεχειρέεσθε | ἐπεχειρέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεχείρουν | ἐπεχείρεις | ἐπεχείρει | ἐπεχειρεῖτον | ἐπεχειρείτην | ἐπεχειροῦμεν | ἐπεχειρεῖτε | ἐπεχείρουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεχειρούμην | ἐπεχειροῦ | ἐπεχειρεῖτο | ἐπεχειρεῖσθον | ἐπεχειρείσθην | ἐπεχειρούμεθᾰ | ἐπεχειρεῖσθε | ἐπεχειροῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεχειρήκειν, ἐπεχειρήκη |
ἐπεχειρήκεις, ἐπεχειρήκης |
ἐπεχειρήκει(ν) | ἐπεχειρήκετον | ἐπεχειρηκέτην | ἐπεχειρήκεμεν | ἐπεχειρήκετε | ἐπεχειρήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεχειρήμην | ἐπεχείρησο | ἐπεχείρητο | ἐπεχείρησθον | ἐπεχειρήσθην | ἐπεχειρήμεθᾰ | ἐπεχείρησθε | ἐπεχείρηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|