ἐφορμέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐφορμέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐφορμέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐφορμέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐφορμέω you have here. The definition of the word ἐφορμέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐφορμέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ ὁρμέω (horméō)

Pronunciation

 

Verb

ἐφορμέω • (ephorméō)

  1. (nautical) to blockade
  2. to lie by and watch

Conjugation

   Present: ἐφορμέω, ἐφορμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφορμέω ἐφορμέεις ἐφορμέει ἐφορμέετον ἐφορμέετον ἐφορμέομεν ἐφορμέετε ἐφορμέουσῐ(ν)
subjunctive ἐφορμέω ἐφορμέῃς ἐφορμέῃ ἐφορμέητον ἐφορμέητον ἐφορμέωμεν ἐφορμέητε ἐφορμέωσῐ(ν)
optative ἐφορμέοιμῐ ἐφορμέοις ἐφορμέοι ἐφορμέοιτον ἐφορμεοίτην ἐφορμέοιμεν ἐφορμέοιτε ἐφορμέοιεν
imperative   ἐφόρμεε ἐφορμεέτω ἐφορμέετον ἐφορμεέτων   ἐφορμέετε ἐφορμεόντων
middle/
passive 		indicative ἐφορμέομαι ἐφορμέῃ,
ἐφορμέει 		ἐφορμέεται ἐφορμέεσθον ἐφορμέεσθον ἐφορμεόμεθᾰ ἐφορμέεσθε ἐφορμέονται
subjunctive ἐφορμέωμαι ἐφορμέῃ ἐφορμέηται ἐφορμέησθον ἐφορμέησθον ἐφορμεώμεθᾰ ἐφορμέησθε ἐφορμέωνται
optative ἐφορμεοίμην ἐφορμέοιο ἐφορμέοιτο ἐφορμέοισθον ἐφορμεοίσθην ἐφορμεοίμεθᾰ ἐφορμέοισθε ἐφορμέοιντο
imperative   ἐφορμέου ἐφορμεέσθω ἐφορμέεσθον ἐφορμεέσθων   ἐφορμέεσθε ἐφορμεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐφορμέειν ἐφορμέεσθαι
participle m ἐφορμέων ἐφορμεόμενος
f ἐφορμέουσᾰ ἐφορμεομένη
n ἐφορμέον ἐφορμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐφορμῶ, ἐφορμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφορμῶ ἐφορμεῖς ἐφορμεῖ ἐφορμεῖτον ἐφορμεῖτον ἐφορμοῦμεν ἐφορμεῖτε ἐφορμοῦσῐ(ν)
subjunctive ἐφορμῶ ἐφορμῇς ἐφορμῇ ἐφορμῆτον ἐφορμῆτον ἐφορμῶμεν ἐφορμῆτε ἐφορμῶσῐ(ν)
optative ἐφορμοίην,
ἐφορμοῖμῐ 		ἐφορμοίης,
ἐφορμοῖς 		ἐφορμοίη,
ἐφορμοῖ 		ἐφορμοῖτον,
ἐφορμοίητον 		ἐφορμοίτην,
ἐφορμοιήτην 		ἐφορμοῖμεν,
ἐφορμοίημεν 		ἐφορμοῖτε,
ἐφορμοίητε 		ἐφορμοῖεν,
ἐφορμοίησᾰν
imperative   ἐφόρμει ἐφορμείτω ἐφορμεῖτον ἐφορμείτων   ἐφορμεῖτε ἐφορμούντων
middle/
passive 		indicative ἐφορμοῦμαι ἐφορμεῖ,
ἐφορμῇ 		ἐφορμεῖται ἐφορμεῖσθον ἐφορμεῖσθον ἐφορμούμεθᾰ ἐφορμεῖσθε ἐφορμοῦνται
subjunctive ἐφορμῶμαι ἐφορμῇ ἐφορμῆται ἐφορμῆσθον ἐφορμῆσθον ἐφορμώμεθᾰ ἐφορμῆσθε ἐφορμῶνται
optative ἐφορμοίμην ἐφορμοῖο ἐφορμοῖτο ἐφορμοῖσθον ἐφορμοίσθην ἐφορμοίμεθᾰ ἐφορμοῖσθε ἐφορμοῖντο
imperative   ἐφορμοῦ ἐφορμείσθω ἐφορμεῖσθον ἐφορμείσθων   ἐφορμεῖσθε ἐφορμείσθων
active middle/passive
infinitive ἐφορμεῖν ἐφορμεῖσθαι
participle m ἐφορμῶν ἐφορμούμενος
f ἐφορμοῦσᾰ ἐφορμουμένη
n ἐφορμοῦν ἐφορμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφώρμεον, ἐφωρμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώρμεον ἐφώρμεες ἐφώρμεε(ν) ἐφωρμέετον ἐφωρμεέτην ἐφωρμέομεν ἐφωρμέετε ἐφώρμεον
middle/
passive 		indicative ἐφωρμεόμην ἐφωρμέου ἐφωρμέετο ἐφωρμέεσθον ἐφωρμεέσθην ἐφωρμεόμεθᾰ ἐφωρμέεσθε ἐφωρμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφώρμουν, ἐφωρμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώρμουν ἐφώρμεις ἐφώρμει ἐφωρμεῖτον ἐφωρμείτην ἐφωρμοῦμεν ἐφωρμεῖτε ἐφώρμουν
middle/
passive 		indicative ἐφωρμούμην ἐφωρμοῦ ἐφωρμεῖτο ἐφωρμεῖσθον ἐφωρμείσθην ἐφωρμούμεθᾰ ἐφωρμεῖσθε ἐφωρμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐφορμήσω, ἐφορμήσομαι, ἐφορμηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφορμήσω ἐφορμήσεις ἐφορμήσει ἐφορμήσετον ἐφορμήσετον ἐφορμήσομεν ἐφορμήσετε ἐφορμήσουσῐ(ν)
optative ἐφορμήσοιμῐ ἐφορμήσοις ἐφορμήσοι ἐφορμήσοιτον ἐφορμησοίτην ἐφορμήσοιμεν ἐφορμήσοιτε ἐφορμήσοιεν
middle indicative ἐφορμήσομαι ἐφορμήσῃ,
ἐφορμήσει 		ἐφορμήσεται ἐφορμήσεσθον ἐφορμήσεσθον ἐφορμησόμεθᾰ ἐφορμήσεσθε ἐφορμήσονται
optative ἐφορμησοίμην ἐφορμήσοιο ἐφορμήσοιτο ἐφορμήσοισθον ἐφορμησοίσθην ἐφορμησοίμεθᾰ ἐφορμήσοισθε ἐφορμήσοιντο
passive indicative ἐφορμηθήσομαι ἐφορμηθήσῃ ἐφορμηθήσεται ἐφορμηθήσεσθον ἐφορμηθήσεσθον ἐφορμηθησόμεθᾰ ἐφορμηθήσεσθε ἐφορμηθήσονται
optative ἐφορμηθησοίμην ἐφορμηθήσοιο ἐφορμηθήσοιτο ἐφορμηθήσοισθον ἐφορμηθησοίσθην ἐφορμηθησοίμεθᾰ ἐφορμηθήσοισθε ἐφορμηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐφορμήσειν ἐφορμήσεσθαι ἐφορμηθήσεσθαι
participle m ἐφορμήσων ἐφορμησόμενος ἐφορμηθησόμενος
f ἐφορμήσουσᾰ ἐφορμησομένη ἐφορμηθησομένη
n ἐφορμῆσον ἐφορμησόμενον ἐφορμηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφώρμησᾰ, ἐφωρμησᾰ́μην, ἐφωρμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώρμησᾰ ἐφώρμησᾰς ἐφώρμησε(ν) ἐφωρμήσᾰτον ἐφωρμησᾰ́την ἐφωρμήσᾰμεν ἐφωρμήσᾰτε ἐφώρμησᾰν
subjunctive ἐφορμήσω ἐφορμήσῃς ἐφορμήσῃ ἐφορμήσητον ἐφορμήσητον ἐφορμήσωμεν ἐφορμήσητε ἐφορμήσωσῐ(ν)
optative ἐφορμήσαιμῐ ἐφορμήσειᾰς,
ἐφορμήσαις 		ἐφορμήσειε(ν),
ἐφορμήσαι 		ἐφορμήσαιτον ἐφορμησαίτην ἐφορμήσαιμεν ἐφορμήσαιτε ἐφορμήσειᾰν,
ἐφορμήσαιεν
imperative   ἐφόρμησον ἐφορμησᾰ́τω ἐφορμήσᾰτον ἐφορμησᾰ́των   ἐφορμήσᾰτε ἐφορμησᾰ́ντων
middle indicative ἐφωρμησᾰ́μην ἐφωρμήσω ἐφωρμήσᾰτο ἐφωρμήσᾰσθον ἐφωρμησᾰ́σθην ἐφωρμησᾰ́μεθᾰ ἐφωρμήσᾰσθε ἐφωρμήσᾰντο
subjunctive ἐφορμήσωμαι ἐφορμήσῃ ἐφορμήσηται ἐφορμήσησθον ἐφορμήσησθον ἐφορμησώμεθᾰ ἐφορμήσησθε ἐφορμήσωνται
optative ἐφορμησαίμην ἐφορμήσαιο ἐφορμήσαιτο ἐφορμήσαισθον ἐφορμησαίσθην ἐφορμησαίμεθᾰ ἐφορμήσαισθε ἐφορμήσαιντο
imperative   ἐφόρμησαι ἐφορμησᾰ́σθω ἐφορμήσᾰσθον ἐφορμησᾰ́σθων   ἐφορμήσᾰσθε ἐφορμησᾰ́σθων
passive indicative ἐφωρμήθην ἐφωρμήθης ἐφωρμήθη ἐφωρμήθητον ἐφωρμηθήτην ἐφωρμήθημεν ἐφωρμήθητε ἐφωρμήθησᾰν
subjunctive ἐφορμηθῶ ἐφορμηθῇς ἐφορμηθῇ ἐφορμηθῆτον ἐφορμηθῆτον ἐφορμηθῶμεν ἐφορμηθῆτε ἐφορμηθῶσῐ(ν)
optative ἐφορμηθείην ἐφορμηθείης ἐφορμηθείη ἐφορμηθεῖτον,
ἐφορμηθείητον 		ἐφορμηθείτην,
ἐφορμηθειήτην 		ἐφορμηθεῖμεν,
ἐφορμηθείημεν 		ἐφορμηθεῖτε,
ἐφορμηθείητε 		ἐφορμηθεῖεν,
ἐφορμηθείησᾰν
imperative   ἐφορμήθητῐ ἐφορμηθήτω ἐφορμήθητον ἐφορμηθήτων   ἐφορμήθητε ἐφορμηθέντων
active middle passive
infinitive ἐφορμῆσαι ἐφορμήσᾰσθαι ἐφορμηθῆναι
participle m ἐφορμήσᾱς ἐφορμησᾰ́μενος ἐφορμηθείς
f ἐφορμήσᾱσᾰ ἐφορμησᾰμένη ἐφορμηθεῖσᾰ
n ἐφορμῆσᾰν ἐφορμησᾰ́μενον ἐφορμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐφώρμηκᾰ, ἐφώρμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώρμηκᾰ ἐφώρμηκᾰς ἐφώρμηκε(ν) ἐφωρμήκᾰτον ἐφωρμήκᾰτον ἐφωρμήκᾰμεν ἐφωρμήκᾰτε ἐφωρμήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐφωρμήκω ἐφωρμήκῃς ἐφωρμήκῃ ἐφωρμήκητον ἐφωρμήκητον ἐφωρμήκωμεν ἐφωρμήκητε ἐφωρμήκωσῐ(ν)
optative ἐφωρμήκοιμῐ,
ἐφωρμηκοίην 		ἐφωρμήκοις,
ἐφωρμηκοίης 		ἐφωρμήκοι,
ἐφωρμηκοίη 		ἐφωρμήκοιτον ἐφωρμηκοίτην ἐφωρμήκοιμεν ἐφωρμήκοιτε ἐφωρμήκοιεν
imperative   ἐφώρμηκε ἐφωρμηκέτω ἐφωρμήκετον ἐφωρμηκέτων   ἐφωρμήκετε ἐφωρμηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐφώρμημαι ἐφώρμησαι ἐφώρμηται ἐφώρμησθον ἐφώρμησθον ἐφωρμήμεθᾰ ἐφώρμησθε ἐφώρμηνται
subjunctive ἐφωρμημένος ὦ ἐφωρμημένος ᾖς ἐφωρμημένος ᾖ ἐφωρμημένω ἦτον ἐφωρμημένω ἦτον ἐφωρμημένοι ὦμεν ἐφωρμημένοι ἦτε ἐφωρμημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐφωρμημένος εἴην ἐφωρμημένος εἴης ἐφωρμημένος εἴη ἐφωρμημένω εἴητον/εἶτον ἐφωρμημένω εἰήτην/εἴτην ἐφωρμημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐφωρμημένοι εἴητε/εἶτε ἐφωρμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐφώρμησο ἐφωρμήσθω ἐφώρμησθον ἐφωρμήσθων   ἐφώρμησθε ἐφωρμήσθων
active middle/passive
infinitive ἐφωρμηκέναι ἐφωρμῆσθαι
participle m ἐφωρμηκώς ἐφωρμημένος
f ἐφωρμηκυῖᾰ ἐφωρμημένη
n ἐφωρμηκός ἐφωρμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐφωρμήκειν, ἐφωρμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφωρμήκειν,
ἐφωρμήκη 		ἐφωρμήκεις,
ἐφωρμήκης 		ἐφωρμήκει(ν) ἐφωρμήκετον ἐφωρμηκέτην ἐφωρμήκεμεν ἐφωρμήκετε ἐφωρμήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐφωρμήμην ἐφώρμησο ἐφώρμητο ἐφώρμησθον ἐφωρμήσθην ἐφωρμήμεθᾰ ἐφώρμησθε ἐφώρμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia