ἐχόμενος • (ekhómenos) m (feminine ἐχομένη, neuter ἐχόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐχόμενος ekhómenos |
ἐχομένη ekhoménē |
ἐχόμενον ekhómenon |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχομένᾱ ekhoménā |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχόμενοι ekhómenoi |
ἐχόμεναι ekhómenai |
ἐχόμενᾰ ekhómena | |||||
Genitive | ἐχομένου ekhoménou |
ἐχομένης ekhoménēs |
ἐχομένου ekhoménou |
ἐχομένοιν ekhoménoin |
ἐχομέναιν ekhoménain |
ἐχομένοιν ekhoménoin |
ἐχομένων ekhoménōn |
ἐχομένων ekhoménōn |
ἐχομένων ekhoménōn | |||||
Dative | ἐχομένῳ ekhoménōi |
ἐχομένῃ ekhoménēi |
ἐχομένῳ ekhoménōi |
ἐχομένοιν ekhoménoin |
ἐχομέναιν ekhoménain |
ἐχομένοιν ekhoménoin |
ἐχομένοις ekhoménois |
ἐχομέναις ekhoménais |
ἐχομένοις ekhoménois | |||||
Accusative | ἐχόμενον ekhómenon |
ἐχομένην ekhoménēn |
ἐχόμενον ekhómenon |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχομένᾱ ekhoménā |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχομένους ekhoménous |
ἐχομένᾱς ekhoménās |
ἐχόμενᾰ ekhómena | |||||
Vocative | ἐχόμενε ekhómene |
ἐχομένη ekhoménē |
ἐχόμενον ekhómenon |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχομένᾱ ekhoménā |
ἐχομένω ekhoménō |
ἐχόμενοι ekhómenoi |
ἐχόμεναι ekhómenai |
ἐχόμενᾰ ekhómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐχομένως ekhoménōs |
ἐχομενώτερος ekhomenṓteros |
ἐχομενώτᾰτος ekhomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|