From ἑκατόν (hekatón, “hundred”) + βοῦς (boûs, “ox”).
ἑκατόμβη • (hekatómbē) f (genitive ἑκατόμβης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἑκατόμβη hekatómbē |
ἑκατόμβᾱ hekatómbā |
ἑκατόμβαι hekatómbai | ||||||||||
| Genitive | ἑκατόμβης hekatómbēs |
ἑκατόμβαιν / ἑκατόμβαιῐν / ἑκατόμβῃῐν hekatómbai(i)n / hekatómbēiin |
ἑκατομβᾱ́ων / ἑκατομβέ͜ων / ἑκατομβῶν hekatombā́ōn / hekatombé͜ōn / hekatombôn | ||||||||||
| Dative | ἑκατόμβῃ hekatómbēi |
ἑκατόμβαιν / ἑκατόμβαιῐν / ἑκατόμβῃῐν hekatómbai(i)n / hekatómbēiin |
ἑκατόμβῃσῐ / ἑκατόμβῃσῐν / ἑκατόμβῃς / ἑκατόμβαις hekatómbēisi(n) / hekatómbēis / hekatómbais | ||||||||||
| Accusative | ἑκατόμβην hekatómbēn |
ἑκατόμβᾱ hekatómbā |
ἑκατόμβᾱς hekatómbās | ||||||||||
| Vocative | ἑκατόμβη hekatómbē |
ἑκατόμβᾱ hekatómbā |
ἑκατόμβαι hekatómbai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||