From Proto-Indo-European *h₁lengʰ- (“to accuse, to scold”).
ἔλεγχος • (élenkhos) n (genitive ἐλέγχους); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἔλεγχος tò élenkhos |
τὼ ἐλέγχει tṑ elénkhei |
τᾰ̀ ἐλέγχη tà elénkhē | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἐλέγχους toû elénkhous |
τοῖν ἐλεγχοῖν toîn elenkhoîn |
τῶν ἐλεγχῶν tôn elenkhôn | ||||||||||
Dative | τῷ ἐλέγχει tôi elénkhei |
τοῖν ἐλεγχοῖν toîn elenkhoîn |
τοῖς ἐλέγχεσῐ / ἐλέγχεσῐν toîs elénkhesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ἔλεγχος tò élenkhos |
τὼ ἐλέγχει tṑ elénkhei |
τᾰ̀ ἐλέγχη tà elénkhē | ||||||||||
Vocative | ἔλεγχος élenkhos |
ἐλέγχει elénkhei |
ἐλέγχη elénkhē | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἔλεγχος élenkhos |
ἐλέγχει / ἐλέγχεε elénkhei / elénkhee |
ἐλέγχεᾰ elénkhea | ||||||||||
Genitive | ἐλέγχεος / ἐλέγχευς elénkheos / elénkheus |
ἐλεγχέοιν elenkhéoin |
ἐλεγχέων elenkhéōn | ||||||||||
Dative | ἐλέγχει / ἐλέγχεῐ̈ elénkhei / elénkheï |
ἐλεγχέοιν elenkhéoin |
ἐλέγχεσῐ / ἐλέγχεσῐν elénkhesi(n) | ||||||||||
Accusative | ἔλεγχος élenkhos |
ἐλέγχει / ἐλέγχεε elénkhei / elénkhee |
ἐλέγχεᾰ elénkhea | ||||||||||
Vocative | ἔλεγχος élenkhos |
ἐλέγχει / ἐλέγχεε elénkhei / elénkhee |
ἐλέγχεᾰ elénkhea | ||||||||||
Notes: |
|