ἐπ- (ep-, “over”) + ὄψῐς (ópsĭs, “view”)
ἔποψῐς • (épopsĭs) f (genitive ἐπόψεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἔποψῐς hē épopsĭs |
τὼ ἐπόψει tṑ epópsei |
αἱ ἐπόψεις hai epópseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐπόψεως tês epópseōs |
τοῖν ἐποψέοιν toîn epopséoin |
τῶν ἐπόψεων tôn epópseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐπόψει têi epópsei |
τοῖν ἐποψέοιν toîn epopséoin |
ταῖς ἐπόψεσῐ / ἐπόψεσῐν taîs epópsesĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἔποψῐν tḕn épopsĭn |
τὼ ἐπόψει tṑ epópsei |
τᾱ̀ς ἐπόψεις tā̀s epópseis | ||||||||||
Vocative | ἔποψῐ épopsĭ |
ἐπόψει epópsei |
ἐπόψεις epópseis | ||||||||||
Notes: |
|