ἔχων

Ancient Greek

ἔχων • (ékhōn) m (feminine ἔχουσᾰ, neuter ἔχον); first/third declension

First and third declension of ἔχων; ἔχουσᾰ; ἔχον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἔχων ékhōn	ἔχουσᾰ ékhousa	ἔχον ékhon	ἔχοντε ékhonte	ἐχούσᾱ ekhoúsā	ἔχοντε ékhonte	ἔχοντες ékhontes	ἔχουσαι ékhousai	ἔχοντᾰ ékhonta
Genitive	ἔχοντος ékhontos	ἐχούσης ekhoúsēs	ἔχοντος ékhontos	ἐχόντοιν ekhóntoin	ἐχούσαιν ekhoúsain	ἐχόντοιν ekhóntoin	ἐχόντων ekhóntōn	ἐχουσῶν ekhousôn	ἐχόντων ekhóntōn
Dative	ἔχοντῐ ékhonti	ἐχούσῃ ekhoúsēi	ἔχοντῐ ékhonti	ἐχόντοιν ekhóntoin	ἐχούσαιν ekhoúsain	ἐχόντοιν ekhóntoin	ἔχουσῐ / ἔχουσῐν ékhousi(n)	ἐχούσαις ekhoúsais	ἔχουσῐ / ἔχουσῐν ékhousi(n)
Accusative	ἔχοντᾰ ékhonta	ἔχουσᾰν ékhousan	ἔχον ékhon	ἔχοντε ékhonte	ἐχούσᾱ ekhoúsā	ἔχοντε ékhonte	ἔχοντᾰς ékhontas	ἐχούσᾱς ekhoúsās	ἔχοντᾰ ékhonta
Vocative	ἔχων ékhōn	ἔχουσᾰ ékhousa	ἔχον ékhon	ἔχοντε ékhonte	ἐχούσᾱ ekhoúsā	ἔχοντε ékhonte	ἔχοντες ékhontes	ἔχουσαι ékhousai	ἔχοντᾰ ékhonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐχόντως ekhóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.