ἔχων • (ékhōn) m (feminine ἔχουσᾰ, neuter ἔχον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἔχων ékhōn |
ἔχουσᾰ ékhousă |
ἔχον ékhon |
ἔχοντε ékhonte |
ἐχούσᾱ ekhoúsā |
ἔχοντε ékhonte |
ἔχοντες ékhontes |
ἔχουσαι ékhousai |
ἔχοντᾰ ékhontă | |||||
Genitive | ἔχοντος ékhontos |
ἐχούσης ekhoúsēs |
ἔχοντος ékhontos |
ἐχόντοιν ekhóntoin |
ἐχούσαιν ekhoúsain |
ἐχόντοιν ekhóntoin |
ἐχόντων ekhóntōn |
ἐχουσῶν ekhousôn |
ἐχόντων ekhóntōn | |||||
Dative | ἔχοντῐ ékhontĭ |
ἐχούσῃ ekhoúsēi |
ἔχοντῐ ékhontĭ |
ἐχόντοιν ekhóntoin |
ἐχούσαιν ekhoúsain |
ἐχόντοιν ekhóntoin |
ἔχουσῐ / ἔχουσῐν ékhousĭ(n) |
ἐχούσαις ekhoúsais |
ἔχουσῐ / ἔχουσῐν ékhousĭ(n) | |||||
Accusative | ἔχοντᾰ ékhontă |
ἔχουσᾰν ékhousăn |
ἔχον ékhon |
ἔχοντε ékhonte |
ἐχούσᾱ ekhoúsā |
ἔχοντε ékhonte |
ἔχοντᾰς ékhontăs |
ἐχούσᾱς ekhoúsās |
ἔχοντᾰ ékhontă | |||||
Vocative | ἔχων ékhōn |
ἔχουσᾰ ékhousă |
ἔχον ékhon |
ἔχοντε ékhonte |
ἐχούσᾱ ekhoúsā |
ἔχοντε ékhonte |
ἔχοντες ékhontes |
ἔχουσαι ékhousai |
ἔχοντᾰ ékhontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐχόντως ekhóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|