ἕλκων • (hélkōn) m (feminine ἕλκουσᾰ, neuter ἕλκον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἕλκων hélkōn |
ἕλκουσᾰ hélkousa |
ἕλκον hélkon |
ἕλκοντε hélkonte |
ἑλκούσᾱ helkoúsā |
ἕλκοντε hélkonte |
ἕλκοντες hélkontes |
ἕλκουσαι hélkousai |
ἕλκοντᾰ hélkonta | |||||
Genitive | ἕλκοντος hélkontos |
ἑλκούσης helkoúsēs |
ἕλκοντος hélkontos |
ἑλκόντοιν helkóntoin |
ἑλκούσαιν helkoúsain |
ἑλκόντοιν helkóntoin |
ἑλκόντων helkóntōn |
ἑλκουσῶν helkousôn |
ἑλκόντων helkóntōn | |||||
Dative | ἕλκοντῐ hélkonti |
ἑλκούσῃ helkoúsēi |
ἕλκοντῐ hélkonti |
ἑλκόντοιν helkóntoin |
ἑλκούσαιν helkoúsain |
ἑλκόντοιν helkóntoin |
ἕλκουσῐ / ἕλκουσῐν hélkousi(n) |
ἑλκούσαις helkoúsais |
ἕλκουσῐ / ἕλκουσῐν hélkousi(n) | |||||
Accusative | ἕλκοντᾰ hélkonta |
ἕλκουσᾰν hélkousan |
ἕλκον hélkon |
ἕλκοντε hélkonte |
ἑλκούσᾱ helkoúsā |
ἕλκοντε hélkonte |
ἕλκοντᾰς hélkontas |
ἑλκούσᾱς helkoúsās |
ἕλκοντᾰ hélkonta | |||||
Vocative | ἕλκων hélkōn |
ἕλκουσᾰ hélkousa |
ἕλκον hélkon |
ἕλκοντε hélkonte |
ἑλκούσᾱ helkoúsā |
ἕλκοντε hélkonte |
ἕλκοντες hélkontes |
ἕλκουσαι hélkousai |
ἕλκοντᾰ hélkonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἑλκόντως helkóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|