From Ἑρμιόνη (Hermiónē, “Hermione”) + -εύς (-eús, demonymic suffix).
Ἑρμῐονεύς • (Hermioneús) m (genitive Ἑρμῐονέως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ἑρμῐονεύς ho Hermioneús |
τὼ Ἑρμῐονῆ tṑ Hermionê |
οἱ Ἑρμῐονῆς / Ἑρμῐονεῖς hoi Hermionês / Hermioneîs | ||||||||||
Genitive | τοῦ Ἑρμῐονέως toû Hermionéōs |
τοῖν Ἑρμῐονέοιν toîn Hermionéoin |
τῶν Ἑρμῐονέων tôn Hermionéōn | ||||||||||
Dative | τῷ Ἑρμῐονεῖ tôi Hermioneî |
τοῖν Ἑρμῐονέοιν toîn Hermionéoin |
τοῖς Ἑρμῐονεῦσῐ / Ἑρμῐονεῦσῐν toîs Hermioneûsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν Ἑρμῐονέᾱ tòn Hermionéā |
τὼ Ἑρμῐονῆ tṑ Hermionê |
τοὺς Ἑρμῐονέᾱς toùs Hermionéās | ||||||||||
Vocative | Ἑρμῐονεῦ Hermioneû |
Ἑρμῐονῆ Hermionê |
Ἑρμῐονῆς / Ἑρμῐονεῖς Hermionês / Hermioneîs | ||||||||||
Notes: |
|