ἠθολογέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἠθολογέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἠθολογέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἠθολογέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἠθολογέω you have here. The definition of the word ἠθολογέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἠθολογέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἠθολόγος (ēthológos, “painting manners or character by mimic gestures”) from ἦθος (êthos, “character”) + λόγος (lógos, “account”).

Pronunciation

 

Verb

ἠθολογέω • (ēthologéō)

  1. to express characteristically
    • Longinus 9

Inflection

   Present: ἠθολογέω, ἠθολογέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠθολογέω ἠθολογέεις ἠθολογέει ἠθολογέετον ἠθολογέετον ἠθολογέομεν ἠθολογέετε ἠθολογέουσῐ(ν)
subjunctive ἠθολογέω ἠθολογέῃς ἠθολογέῃ ἠθολογέητον ἠθολογέητον ἠθολογέωμεν ἠθολογέητε ἠθολογέωσῐ(ν)
optative ἠθολογέοιμῐ ἠθολογέοις ἠθολογέοι ἠθολογέοιτον ἠθολογεοίτην ἠθολογέοιμεν ἠθολογέοιτε ἠθολογέοιεν
imperative   ἠθολόγεε ἠθολογεέτω ἠθολογέετον ἠθολογεέτων   ἠθολογέετε ἠθολογεόντων
middle/
passive 		indicative ἠθολογέομαι ἠθολογέῃ,
ἠθολογέει 		ἠθολογέεται ἠθολογέεσθον ἠθολογέεσθον ἠθολογεόμεθᾰ ἠθολογέεσθε ἠθολογέονται
subjunctive ἠθολογέωμαι ἠθολογέῃ ἠθολογέηται ἠθολογέησθον ἠθολογέησθον ἠθολογεώμεθᾰ ἠθολογέησθε ἠθολογέωνται
optative ἠθολογεοίμην ἠθολογέοιο ἠθολογέοιτο ἠθολογέοισθον ἠθολογεοίσθην ἠθολογεοίμεθᾰ ἠθολογέοισθε ἠθολογέοιντο
imperative   ἠθολογέου ἠθολογεέσθω ἠθολογέεσθον ἠθολογεέσθων   ἠθολογέεσθε ἠθολογεέσθων
active middle/passive
infinitive ἠθολογέειν ἠθολογέεσθαι
participle m ἠθολογέων ἠθολογεόμενος
f ἠθολογέουσᾰ ἠθολογεομένη
n ἠθολογέον ἠθολογεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἠθολογῶ, ἠθολογοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠθολογῶ ἠθολογεῖς ἠθολογεῖ ἠθολογεῖτον ἠθολογεῖτον ἠθολογοῦμεν ἠθολογεῖτε ἠθολογοῦσῐ(ν)
subjunctive ἠθολογῶ ἠθολογῇς ἠθολογῇ ἠθολογῆτον ἠθολογῆτον ἠθολογῶμεν ἠθολογῆτε ἠθολογῶσῐ(ν)
optative ἠθολογοίην,
ἠθολογοῖμῐ 		ἠθολογοίης,
ἠθολογοῖς 		ἠθολογοίη,
ἠθολογοῖ 		ἠθολογοῖτον,
ἠθολογοίητον 		ἠθολογοίτην,
ἠθολογοιήτην 		ἠθολογοῖμεν,
ἠθολογοίημεν 		ἠθολογοῖτε,
ἠθολογοίητε 		ἠθολογοῖεν,
ἠθολογοίησᾰν
imperative   ἠθολόγει ἠθολογείτω ἠθολογεῖτον ἠθολογείτων   ἠθολογεῖτε ἠθολογούντων
middle/
passive 		indicative ἠθολογοῦμαι ἠθολογεῖ,
ἠθολογῇ 		ἠθολογεῖται ἠθολογεῖσθον ἠθολογεῖσθον ἠθολογούμεθᾰ ἠθολογεῖσθε ἠθολογοῦνται
subjunctive ἠθολογῶμαι ἠθολογῇ ἠθολογῆται ἠθολογῆσθον ἠθολογῆσθον ἠθολογώμεθᾰ ἠθολογῆσθε ἠθολογῶνται
optative ἠθολογοίμην ἠθολογοῖο ἠθολογοῖτο ἠθολογοῖσθον ἠθολογοίσθην ἠθολογοίμεθᾰ ἠθολογοῖσθε ἠθολογοῖντο
imperative   ἠθολογοῦ ἠθολογείσθω ἠθολογεῖσθον ἠθολογείσθων   ἠθολογεῖσθε ἠθολογείσθων
active middle/passive
infinitive ἠθολογεῖν ἠθολογεῖσθαι
participle m ἠθολογῶν ἠθολογούμενος
f ἠθολογοῦσᾰ ἠθολογουμένη
n ἠθολογοῦν ἠθολογούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Wikious
Boobota
Sagapedia