From ἄνεμος (ánemos) (with lengthening of the initial vowel) + -εις (-eis).
ἠνεμόεις • (ēnemóeis) m (feminine ἠνεμόεσσᾰ, neuter ἠνεμόεν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἠνεμόεις ēnemóeis |
ἠνεμόεσσᾰ ēnemóessa |
ἠνεμόεν ēnemóen |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμοέσσᾱ ēnemoéssā |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμόεντες ēnemóentes |
ἠνεμόεσσαι ēnemóessai |
ἠνεμόεντᾰ ēnemóenta | |||||
Genitive | ἠνεμόεντος ēnemóentos |
ἠνεμοέσσης ēnemoéssēs |
ἠνεμόεντος ēnemóentos |
ἠνεμοέντοιν ēnemoéntoin |
ἠνεμοέσσαιν ēnemoéssain |
ἠνεμοέντοιν ēnemoéntoin |
ἠνεμοέντων ēnemoéntōn |
ἠνεμοεσσῶν ēnemoessôn |
ἠνεμοέντων ēnemoéntōn | |||||
Dative | ἠνεμόεντῐ ēnemóenti |
ἠνεμοέσσῃ ēnemoéssēi |
ἠνεμόεντῐ ēnemóenti |
ἠνεμοέντοιν ēnemoéntoin |
ἠνεμοέσσαιν ēnemoéssain |
ἠνεμοέντοιν ēnemoéntoin |
ἠνεμόεισῐ / ἠνεμόεισῐν ēnemóeisi(n) |
ἠνεμοέσσαις ēnemoéssais |
ἠνεμόεισῐ / ἠνεμόεισῐν ēnemóeisi(n) | |||||
Accusative | ἠνεμόεντᾰ ēnemóenta |
ἠνεμόεσσᾰν ēnemóessan |
ἠνεμόεν ēnemóen |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμοέσσᾱ ēnemoéssā |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμόεντᾰς ēnemóentas |
ἠνεμοέσσᾱς ēnemoéssās |
ἠνεμόεντᾰ ēnemóenta | |||||
Vocative | ἠνεμόεν ēnemóen |
ἠνεμόεσσᾰ ēnemóessa |
ἠνεμόεν ēnemóen |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμοέσσᾱ ēnemoéssā |
ἠνεμόεντε ēnemóente |
ἠνεμόεντες ēnemóentes |
ἠνεμόεσσαι ēnemóessai |
ἠνεμόεντᾰ ēnemóenta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἠνεμοέντως ēnemoéntōs |
ἠνεμοέστερος ēnemoésteros |
ἠνεμοέστᾰτος ēnemoéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|