ἰδών • (idṓn) m (feminine ἰδοῦσᾰ, neuter ἰδόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἰδών idṓn |
ἰδοῦσᾰ idoûsă |
ἰδόν idón |
ἰδόντε idónte |
ἰδούσᾱ idoúsā |
ἰδόντε idónte |
ἰδόντες idóntes |
ἰδοῦσαι idoûsai |
ἰδόντᾰ idóntă | |||||
Genitive | ἰδόντος idóntos |
ἰδούσης idoúsēs |
ἰδόντος idóntos |
ἰδόντοιν idóntoin |
ἰδούσαιν idoúsain |
ἰδόντοιν idóntoin |
ἰδόντων idóntōn |
ἰδουσῶν idousôn |
ἰδόντων idóntōn | |||||
Dative | ἰδόντῐ idóntĭ |
ἰδούσῃ idoúsēi |
ἰδόντῐ idóntĭ |
ἰδόντοιν idóntoin |
ἰδούσαιν idoúsain |
ἰδόντοιν idóntoin |
ἰδοῦσῐ / ἰδοῦσῐν idoûsĭ(n) |
ἰδούσαις idoúsais |
ἰδοῦσῐ / ἰδοῦσῐν idoûsĭ(n) | |||||
Accusative | ἰδόντᾰ idóntă |
ἰδοῦσᾰν idoûsăn |
ἰδόν idón |
ἰδόντε idónte |
ἰδούσᾱ idoúsā |
ἰδόντε idónte |
ἰδόντᾰς idóntăs |
ἰδούσᾱς idoúsās |
ἰδόντᾰ idóntă | |||||
Vocative | ἰδών idṓn |
ἰδοῦσᾰ idoûsă |
ἰδόν idón |
ἰδόντε idónte |
ἰδούσᾱ idoúsā |
ἰδόντε idónte |
ἰδόντες idóntes |
ἰδοῦσαι idoûsai |
ἰδόντᾰ idóntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἰδόντως idóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|