From ἴσος (ísos, “equal”) + νόμος (nómos, “law”) + -ῐ́ᾱ (-íā).
ῐ̓σονομῐ́ᾱ • (isonomíā) f (genitive ῐ̓σονομῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ῐ̓σονομῐ́ᾱ hē isonomíā |
τὼ ῐ̓σονομῐ́ᾱ tṑ isonomíā |
αἱ ῐ̓σονομῐ́αι hai isonomíai | ||||||||||
Genitive | τῆς ῐ̓σονομῐ́ᾱς tês isonomíās |
τοῖν ῐ̓σονομῐ́αιν toîn isonomíain |
τῶν ῐ̓σονομῐῶν tôn isonomiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ῐ̓σονομῐ́ᾳ têi isonomíāi |
τοῖν ῐ̓σονομῐ́αιν toîn isonomíain |
ταῖς ῐ̓σονομῐ́αις taîs isonomíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ῐ̓σονομῐ́ᾱν tḕn isonomíān |
τὼ ῐ̓σονομῐ́ᾱ tṑ isonomíā |
τᾱ̀ς ῐ̓σονομῐ́ᾱς tā̀s isonomíās | ||||||||||
Vocative | ῐ̓σονομῐ́ᾱ isonomíā |
ῐ̓σονομῐ́ᾱ isonomíā |
ῐ̓σονομῐ́αι isonomíai | ||||||||||
Notes: |
|