From ἱερός (hierós, “sacred, holy”) + βοτάνη (botánē, “grass, herb, fodder”).
ἱεροβοτᾰ́νη • (hierobotánē) f (genitive ἱεροβοτᾰ́νης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἱεροβοτᾰ́νη hē hierobotánē |
τὼ ἱεροβοτᾰ́νᾱ tṑ hierobotánā |
αἱ ἱεροβοτᾰ́ναι hai hierobotánai | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἱεροβοτᾰ́νης tês hierobotánēs |
τοῖν ἱεροβοτᾰ́ναιν toîn hierobotánain |
τῶν ἱεροβοτᾰνῶν tôn hierobotanôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἱεροβοτᾰ́νῃ têi hierobotánēi |
τοῖν ἱεροβοτᾰ́ναιν toîn hierobotánain |
ταῖς ἱεροβοτᾰ́ναις taîs hierobotánais | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἱεροβοτᾰ́νην tḕn hierobotánēn |
τὼ ἱεροβοτᾰ́νᾱ tṑ hierobotánā |
τᾱ̀ς ἱεροβοτᾰ́νᾱς tā̀s hierobotánās | ||||||||||
| Vocative | ἱεροβοτᾰ́νη hierobotánē |
ἱεροβοτᾰ́νᾱ hierobotánā |
ἱεροβοτᾰ́ναι hierobotánai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||