From ῐ̔́ππος (híppos, “horse”) + ποτᾰμός (potamós, “river”).
ῐ̔πποπότᾰμος • (hippopótamos) m (genitive ῐ̔πποποτᾰ́μου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ῐ̔πποπότᾰμος ho hippopótamos |
τὼ ῐ̔πποποτᾰ́μω tṑ hippopotámō |
οἱ ῐ̔πποπότᾰμοι hoi hippopótamoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ῐ̔πποποτᾰ́μου toû hippopotámou |
τοῖν ῐ̔πποποτᾰ́μοιν toîn hippopotámoin |
τῶν ῐ̔πποποτᾰ́μων tôn hippopotámōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ῐ̔πποποτᾰ́μῳ tôi hippopotámōi |
τοῖν ῐ̔πποποτᾰ́μοιν toîn hippopotámoin |
τοῖς ῐ̔πποποτᾰ́μοις toîs hippopotámois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ῐ̔πποπότᾰμον tòn hippopótamon |
τὼ ῐ̔πποποτᾰ́μω tṑ hippopotámō |
τοὺς ῐ̔πποποτᾰ́μους toùs hippopotámous | ||||||||||
| Vocative | ῐ̔πποπότᾰμε hippopótame |
ῐ̔πποποτᾰ́μω hippopotámō |
ῐ̔πποπότᾰμοι hippopótamoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||