From Proto-Indo-European *h₃meyǵʰ-. Cognates include Sanskrit मेहति (mehati), Old Armenian մէզ (mēz), Latin mingō, Old Norse míga.
ὀμείχω • (omeíkhō)
Often misspelled ὀμίχω, ὤμιξα, ὤμηχα.
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀμείχω | ὀμείχεις | ὀμείχει | ὀμείχετον | ὀμείχετον | ὀμείχομεν | ὀμείχετε | ὀμείχουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀμείχω | ὀμείχῃς | ὀμείχῃ | ὀμείχητον | ὀμείχητον | ὀμείχωμεν | ὀμείχητε | ὀμείχωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀμείχοιμῐ | ὀμείχοις | ὀμείχοι | ὀμείχοιτον | ὀμειχοίτην | ὀμείχοιμεν | ὀμείχοιτε | ὀμείχοιεν | |||||
imperative | ὄμειχε | ὀμειχέτω | ὀμείχετον | ὀμειχέτων | ὀμείχετε | ὀμειχόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ὀμείχειν | ||||||||||||
participle | m | ὀμείχων | |||||||||||
f | ὀμείχουσᾰ | ||||||||||||
n | ὀμεῖχον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὤμειχον | ὤμειχες | ὤμειχε(ν) | ὠμείχετον | ὠμειχέτην | ὠμείχομεν | ὠμείχετε | ὤμειχον | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὤμειξᾰ | ὤμειξᾰς | ὤμειξε(ν) | ὠμείξᾰτον | ὠμειξᾰ́την | ὠμείξᾰμεν | ὠμείξᾰτε | ὤμειξᾰν | ||||
subjunctive | ὀμείξω | ὀμείξῃς | ὀμείξῃ | ὀμείξητον | ὀμείξητον | ὀμείξωμεν | ὀμείξητε | ὀμείξωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀμείξαιμῐ | ὀμείξειᾰς, ὀμείξαις |
ὀμείξειε(ν), ὀμείξαι |
ὀμείξαιτον | ὀμειξαίτην | ὀμείξαιμεν | ὀμείξαιτε | ὀμείξειᾰν, ὀμείξαιεν | |||||
imperative | ὄμειξον | ὀμειξᾰ́τω | ὀμείξᾰτον | ὀμειξᾰ́των | ὀμείξᾰτε | ὀμειξᾰ́ντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ὀμεῖξαι | ||||||||||||
participle | m | ὀμείξᾱς | |||||||||||
f | ὀμείξᾱσᾰ | ||||||||||||
n | ὀμεῖξᾰν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|