From ὀξύς (oxús, “sharp”) + κέδρος (kédros, “cedar”).
ὀξύκεδρος • (oxúkedros) f (genitive ὀξυκέδρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ὀξύκεδρος hē oxúkedros |
τὼ ὀξυκέδρω tṑ oxukédrō |
αἱ ὀξύκεδροι hai oxúkedroi | ||||||||||
| Genitive | τῆς ὀξυκέδρου tês oxukédrou |
τοῖν ὀξυκέδροιν toîn oxukédroin |
τῶν ὀξυκέδρων tôn oxukédrōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ὀξυκέδρῳ têi oxukédrōi |
τοῖν ὀξυκέδροιν toîn oxukédroin |
ταῖς ὀξυκέδροις taîs oxukédrois | ||||||||||
| Accusative | τὴν ὀξύκεδρον tḕn oxúkedron |
τὼ ὀξυκέδρω tṑ oxukédrō |
τᾱ̀ς ὀξυκέδρους tā̀s oxukédrous | ||||||||||
| Vocative | ὀξύκεδρε oxúkedre |
ὀξυκέδρω oxukédrō |
ὀξύκεδροι oxúkedroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||