From ὄνος (ónos, “ass, donkey”) + ἄγριος (ágrios, “wild”).
ὄνᾰγρος • (ónagros) m (genitive ὀνᾰ́γρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ὄνᾰγρος ho ónagros |
τὼ ὀνᾰ́γρω tṑ onágrō |
οἱ ὄνᾰγροι hoi ónagroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ὀνᾰ́γρου toû onágrou |
τοῖν ὀνᾰ́γροιν toîn onágroin |
τῶν ὀνᾰ́γρων tôn onágrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ὀνᾰ́γρῳ tôi onágrōi |
τοῖν ὀνᾰ́γροιν toîn onágroin |
τοῖς ὀνᾰ́γροις toîs onágrois | ||||||||||
Accusative | τὸν ὄνᾰγρον tòn ónagron |
τὼ ὀνᾰ́γρω tṑ onágrō |
τοὺς ὀνᾰ́γρους toùs onágrous | ||||||||||
Vocative | ὄνᾰγρε ónagre |
ὀνᾰ́γρω onágrō |
ὄνᾰγροι ónagroi | ||||||||||
Notes: |
|