ὑποτίθημι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὑποτίθημι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὑποτίθημι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὑποτίθημι in singular and plural. Everything you need to know about the word ὑποτίθημι you have here. The definition of the word ὑποτίθημι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὑποτίθημι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ὑπο- (hupo-) +‎ τίθημι (títhēmi).

Pronunciation

 

Verb

ὑποτίθημῐ • (hupotíthēmi)

  1. to place under
  2. to lay down, assume take for granted
  3. to present
  4. to suggest
  5. to advise, admonish
  6. to propose
  7. to put down as a deposit or stake, to pawn, pledge, mortgage
  8. to stake, hazard, venture

Conjugation

   Present: ὑποτῐ́θημῐ, ὑποτῐ́θεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑποτῐ́θημῐ ὑποτῐ́θης ὑποτῐ́θησῐ(ν) ὑποτῐ́θετον ὑποτῐ́θετον ὑποτῐ́θεμεν ὑποτῐ́θετε ὑποτῐθέᾱσῐ(ν)
subjunctive ὑποτῐθῶ ὑποτῐθῇς ὑποτῐθῇ ὑποτῐθῆτον ὑποτῐθῆτον ὑποτῐθῶμεν ὑποτῐθῆτε ὑποτῐθῶσῐ(ν)
optative ὑποτῐθείην ὑποτῐθείης ὑποτῐθείη ὑποτῐθεῖτον,
ὑποτῐθείητον 		ὑποτῐθείτην,
ὑποτῐθειήτην 		ὑποτῐθεῖμεν,
ὑποτῐθείημεν 		ὑποτῐθεῖτε,
ὑποτῐθείητε 		ὑποτῐθεῖεν,
ὑποτῐθείησᾰν
imperative   ὑποτῐ́θει ὑποτῐθέτω ὑποτῐ́θετον ὑποτῐθέτων   ὑποτῐ́θετε ὑποτῐθέντων
middle/
passive 		indicative ὑποτῐ́θεμαι ὑποτῐ́θεσαι ὑποτῐ́θεται ὑποτῐ́θεσθον ὑποτῐ́θεσθον ὑποτῐθέμεθᾰ ὑποτῐ́θεσθε ὑποτῐ́θενται
subjunctive ὑποτῐθῶμαι ὑποτῐθῇ ὑποτῐθῆται ὑποτῐθῆσθον ὑποτῐθῆσθον ὑποτῐθώμεθᾰ ὑποτῐθῆσθε ὑποτῐθῶνται
optative ὑποτῐθείμην ὑποτῐθεῖο ὑποτῐθεῖτο,
ὑποτῐθοῖτο 		ὑποτῐθεῖσθον,
ὑποτῐθοῖσθον 		ὑποτῐθείσθην,
ὑποτῐθοίσθην 		ὑποτῐθείμεθᾰ,
ὑποτῐθοίμεθᾰ 		ὑποτῐθεῖσθε,
ὑποτῐθοῖσθε 		ὑποτῐθεῖντο,
ὑποτῐθοῖντο
imperative   ὑποτῐ́θεσο ὑποτῐθέσθω ὑποτῐ́θεσθον ὑποτῐθέσθων   ὑποτῐ́θεσθε ὑποτῐθέσθων
active middle/passive
infinitive ὑποτῐθέναι ὑποτῐ́θεσθαι
participle m ὑποτῐθείς ὑποτῐθέμενος
f ὑποτῐθεῖσᾰ ὑποτῐθεμένη
n ὑποτῐθέν ὑποτῐθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὑπετῐ́θην, ὑπετῐθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπετῐ́θην ὑπετῐ́θεις ὑπετῐ́θει ὑπετῐ́θετον ὑπετῐθέτην ὑπετῐ́θεμεν ὑπετῐ́θετε ὑπετῐ́θεσᾰν
middle/
passive 		indicative ὑπετῐθέμην ὑπετῐ́θεσο ὑπετῐ́θετο ὑπετῐ́θεσθον ὑπετῐθέσθην ὑπετῐθέμεθᾰ ὑπετῐ́θεσθε ὑπετῐ́θεντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὑποθήσω, ὑποθήσομαι, ὑποτεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑποθήσω ὑποθήσεις ὑποθήσει ὑποθήσετον ὑποθήσετον ὑποθήσομεν ὑποθήσετε ὑποθήσουσῐ(ν)
optative ὑποθήσοιμῐ ὑποθήσοις ὑποθήσοι ὑποθήσοιτον ὑποθησοίτην ὑποθήσοιμεν ὑποθήσοιτε ὑποθήσοιεν
middle indicative ὑποθήσομαι ὑποθήσῃ,
ὑποθήσει 		ὑποθήσεται ὑποθήσεσθον ὑποθήσεσθον ὑποθησόμεθᾰ ὑποθήσεσθε ὑποθήσονται
optative ὑποθησοίμην ὑποθήσοιο ὑποθήσοιτο ὑποθήσοισθον ὑποθησοίσθην ὑποθησοίμεθᾰ ὑποθήσοισθε ὑποθήσοιντο
passive indicative ὑποτεθήσομαι ὑποτεθήσῃ ὑποτεθήσεται ὑποτεθήσεσθον ὑποτεθήσεσθον ὑποτεθησόμεθᾰ ὑποτεθήσεσθε ὑποτεθήσονται
optative ὑποτεθησοίμην ὑποτεθήσοιο ὑποτεθήσοιτο ὑποτεθήσοισθον ὑποτεθησοίσθην ὑποτεθησοίμεθᾰ ὑποτεθήσοισθε ὑποτεθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὑποθήσειν ὑποθήσεσθαι ὑποτεθήσεσθαι
participle m ὑποθήσων ὑποθησόμενος ὑποτεθησόμενος
f ὑποθήσουσᾰ ὑποθησομένη ὑποτεθησομένη
n ὑποθῆσον ὑποθησόμενον ὑποτεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑπέθετον, ὑπεθέμην, ὑπετέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       ὑπέθετον ὑπεθέτην ὑπέθεμεν ὑπέθετε ὑπέθεσᾰν
subjunctive ὑποθῶ ὑποθῇς ὑποθῇ ὑποθῆτον ὑποθῆτον ὑποθῶμεν ὑποθῆτε ὑποθῶσῐ(ν)
optative ὑποθείην ὑποθείης ὑποθείη ὑποθεῖτον,
ὑποθείητον 		ὑποθείτην,
ὑποθειήτην 		ὑποθεῖμεν,
ὑποθείημεν 		ὑποθεῖτε,
ὑποθείητε 		ὑποθεῖεν,
ὑποθείησᾰν
imperative   ὕποθες ὑποθέτω ὑπόθετον ὑποθέτων   ὑπόθετε ὑποθέντων
middle indicative ὑπεθέμην ὑπέθου ὑπέθετο ὑπέθεσθον ὑπεθέσθην ὑπεθέμεθᾰ ὑπέθεσθε ὑπέθεντο
subjunctive ὑποθῶμαι ὑποθῇ ὑποθῆται ὑποθῆσθον ὑποθῆσθον ὑποθώμεθᾰ ὑποθῆσθε ὑποθῶνται
optative ὑποθείμην ὑποθεῖο ὑποθεῖτο,
ὑποθοῖτο 		ὑποθεῖσθον ὑποθείσθην ὑποθείμεθᾰ ὑποθεῖσθε ὑποθεῖντο
imperative   ὑπόθου ὑποθέσθω ὑπόθεσθον ὑποθέσθων   ὑπόθεσθε ὑποθέσθων
passive indicative ὑπετέθην ὑπετέθης ὑπετέθη ὑπετέθητον ὑπετεθήτην ὑπετέθημεν ὑπετέθητε ὑπετέθησᾰν
subjunctive ὑποτεθῶ ὑποτεθῇς ὑποτεθῇ ὑποτεθῆτον ὑποτεθῆτον ὑποτεθῶμεν ὑποτεθῆτε ὑποτεθῶσῐ(ν)
optative ὑποτεθείην ὑποτεθείης ὑποτεθείη ὑποτεθεῖτον,
ὑποτεθείητον 		ὑποτεθείτην,
ὑποτεθειήτην 		ὑποτεθεῖμεν,
ὑποτεθείημεν 		ὑποτεθεῖτε,
ὑποτεθείητε 		ὑποτεθεῖεν,
ὑποτεθείησᾰν
imperative   ὑποτέθηθῐ ὑποτεθήτω ὑποτέθητον ὑποτεθήτων   ὑποτέθητε ὑποτεθέντων
active middle passive
infinitive ὑποθεῖναι ὑποθέσθαι ὑποτεθῆναι
participle m ὑποθείς ὑποθέμενος ὑποτεθείς
f ὑποθεῖσᾰ ὑποθεμένη ὑποτεθεῖσᾰ
n ὑποθέν ὑποθέμενον ὑποτεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑπέθηκᾰ, ὑπεθηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπέθηκᾰ ὑπέθηκᾰς ὑπέθηκε(ν) ὑπεθήκᾰτον ὑπεθηκᾰ́την ὑπεθήκᾰμεν ὑπεθήκᾰτε ὑπέθηκᾰν
subjunctive ὑποθήκω ὑποθήκῃς ὑποθήκῃ ὑποθήκητον ὑποθήκητον ὑποθήκωμεν ὑποθήκητε ὑποθήκωσῐ(ν)
optative ὑποθήκαιμῐ ὑποθήκειᾰς,
ὑποθήκαις 		ὑποθήκειε(ν),
ὑποθήκαι 		ὑποθήκαιτον ὑποθηκαίτην ὑποθήκαιμεν ὑποθήκαιτε ὑποθήκειᾰν,
ὑποθήκαιεν
imperative   ὑπόθηκον ὑποθηκᾰ́τω ὑποθήκᾰτον ὑποθηκᾰ́των   ὑποθήκᾰτε ὑποθηκᾰ́ντων
middle indicative ὑπεθηκᾰ́μην ὑπεθήκω ὑπεθήκᾰτο ὑπεθήκᾰσθον ὑπεθηκᾰ́σθην ὑπεθηκᾰ́μεθᾰ ὑπεθήκᾰσθε ὑπεθήκᾰντο
subjunctive ὑποθήκωμαι ὑποθήκῃ ὑποθήκηται ὑποθήκησθον ὑποθήκησθον ὑποθηκώμεθᾰ ὑποθήκησθε ὑποθήκωνται
optative ὑποθηκαίμην ὑποθήκαιο ὑποθήκαιτο ὑποθήκαισθον ὑποθηκαίσθην ὑποθηκαίμεθᾰ ὑποθήκαισθε ὑποθήκαιντο
imperative   ὑπόθηκαι ὑποθηκᾰ́σθω ὑποθήκᾰσθον ὑποθηκᾰ́σθων   ὑποθήκᾰσθε ὑποθηκᾰ́σθων
active middle
infinitive ὑποθῆκαι ὑποθήκᾰσθαι
participle m ὑποθήκᾱς ὑποθηκᾰ́μενος
f ὑποθήκᾱσᾰ ὑποθηκᾰμένη
n ὑποθῆκᾰν ὑποθηκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὑποτέθηκᾰ, ὑποτέθειμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑποτέθηκᾰ ὑποτέθηκᾰς ὑποτέθηκε(ν) ὑποτεθήκᾰτον ὑποτεθήκᾰτον ὑποτεθήκᾰμεν ὑποτεθήκᾰτε ὑποτεθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ὑποτεθήκω ὑποτεθήκῃς ὑποτεθήκῃ ὑποτεθήκητον ὑποτεθήκητον ὑποτεθήκωμεν ὑποτεθήκητε ὑποτεθήκωσῐ(ν)
optative ὑποτεθήκοιμῐ,
ὑποτεθηκοίην 		ὑποτεθήκοις,
ὑποτεθηκοίης 		ὑποτεθήκοι,
ὑποτεθηκοίη 		ὑποτεθήκοιτον ὑποτεθηκοίτην ὑποτεθήκοιμεν ὑποτεθήκοιτε ὑποτεθήκοιεν
imperative   ὑποτέθηκε ὑποτεθηκέτω ὑποτεθήκετον ὑποτεθηκέτων   ὑποτεθήκετε ὑποτεθηκόντων
middle/
passive 		indicative ὑποτέθειμαι ὑποτέθεισαι ὑποτέθειται ὑποτέθεισθον ὑποτέθεισθον ὑποτεθείμεθᾰ ὑποτέθεισθε ὑποτέθεινται
subjunctive ὑποτεθειμένος ὦ ὑποτεθειμένος ᾖς ὑποτεθειμένος ᾖ ὑποτεθειμένω ἦτον ὑποτεθειμένω ἦτον ὑποτεθειμένοι ὦμεν ὑποτεθειμένοι ἦτε ὑποτεθειμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὑποτεθειμένος εἴην ὑποτεθειμένος εἴης ὑποτεθειμένος εἴη ὑποτεθειμένω εἴητον/εἶτον ὑποτεθειμένω εἰήτην/εἴτην ὑποτεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν ὑποτεθειμένοι εἴητε/εἶτε ὑποτεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὑποτέθεισο ὑποτεθείσθω ὑποτέθεισθον ὑποτεθείσθων   ὑποτέθεισθε ὑποτεθείσθων
active middle/passive
infinitive ὑποτεθηκέναι ὑποτεθεῖσθαι
participle m ὑποτεθηκώς ὑποτεθειμένος
f ὑποτεθηκυῖᾰ ὑποτεθειμένη
n ὑποτεθηκός ὑποτεθειμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Old Armenian: ենթադրեմ (entʻadrem) (calque)

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia