ὠφελέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὠφελέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὠφελέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὠφελέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὠφελέω you have here. The definition of the word ὠφελέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὠφελέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ὄφελος (óphelos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ὠφελέω • (ōpheléō)

  1. to help
  2. to be useful
  3. to benefit
    • 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 13:1–3:
      Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
      Eàn taîs glṓssais tôn anthrṓpōn lalô […] agápēn dè mḕ ékhō, oudèn ōpheloûmai.
      Though I speak with the tongues of men and have not charity, it profiteth me nothing. (KJV)
      (literally, “I have no profit)”)

Conjugation

   Present: ὠφελέω, ὠφελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελέω ὠφελέεις ὠφελέει ὠφελέετον ὠφελέετον ὠφελέομεν ὠφελέετε ὠφελέουσῐ(ν)
subjunctive ὠφελέω ὠφελέῃς ὠφελέῃ ὠφελέητον ὠφελέητον ὠφελέωμεν ὠφελέητε ὠφελέωσῐ(ν)
optative ὠφελέοιμῐ ὠφελέοις ὠφελέοι ὠφελέοιτον ὠφελεοίτην ὠφελέοιμεν ὠφελέοιτε ὠφελέοιεν
imperative   ὠφέλεε ὠφελεέτω ὠφελέετον ὠφελεέτων   ὠφελέετε ὠφελεόντων
middle/
passive 		indicative ὠφελέομαι ὠφελέῃ,
ὠφελέει 		ὠφελέεται ὠφελέεσθον ὠφελέεσθον ὠφελεόμεθᾰ ὠφελέεσθε ὠφελέονται
subjunctive ὠφελέωμαι ὠφελέῃ ὠφελέηται ὠφελέησθον ὠφελέησθον ὠφελεώμεθᾰ ὠφελέησθε ὠφελέωνται
optative ὠφελεοίμην ὠφελέοιο ὠφελέοιτο ὠφελέοισθον ὠφελεοίσθην ὠφελεοίμεθᾰ ὠφελέοισθε ὠφελέοιντο
imperative   ὠφελέου ὠφελεέσθω ὠφελέεσθον ὠφελεέσθων   ὠφελέεσθε ὠφελεέσθων
active middle/passive
infinitive ὠφελέειν ὠφελέεσθαι
participle m ὠφελέων ὠφελεόμενος
f ὠφελέουσᾰ ὠφελεομένη
n ὠφελέον ὠφελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ὠφελῶ, ὠφελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελῶ ὠφελεῖς ὠφελεῖ ὠφελεῖτον ὠφελεῖτον ὠφελοῦμεν ὠφελεῖτε ὠφελοῦσῐ(ν)
subjunctive ὠφελῶ ὠφελῇς ὠφελῇ ὠφελῆτον ὠφελῆτον ὠφελῶμεν ὠφελῆτε ὠφελῶσῐ(ν)
optative ὠφελοίην,
ὠφελοῖμῐ 		ὠφελοίης,
ὠφελοῖς 		ὠφελοίη,
ὠφελοῖ 		ὠφελοῖτον,
ὠφελοίητον 		ὠφελοίτην,
ὠφελοιήτην 		ὠφελοῖμεν,
ὠφελοίημεν 		ὠφελοῖτε,
ὠφελοίητε 		ὠφελοῖεν,
ὠφελοίησᾰν
imperative   ὠφέλει ὠφελείτω ὠφελεῖτον ὠφελείτων   ὠφελεῖτε ὠφελούντων
middle/
passive 		indicative ὠφελοῦμαι ὠφελεῖ,
ὠφελῇ 		ὠφελεῖται ὠφελεῖσθον ὠφελεῖσθον ὠφελούμεθᾰ ὠφελεῖσθε ὠφελοῦνται
subjunctive ὠφελῶμαι ὠφελῇ ὠφελῆται ὠφελῆσθον ὠφελῆσθον ὠφελώμεθᾰ ὠφελῆσθε ὠφελῶνται
optative ὠφελοίμην ὠφελοῖο ὠφελοῖτο ὠφελοῖσθον ὠφελοίσθην ὠφελοίμεθᾰ ὠφελοῖσθε ὠφελοῖντο
imperative   ὠφελοῦ ὠφελείσθω ὠφελεῖσθον ὠφελείσθων   ὠφελεῖσθε ὠφελείσθων
active middle/passive
infinitive ὠφελεῖν ὠφελεῖσθαι
participle m ὠφελῶν ὠφελούμενος
f ὠφελοῦσᾰ ὠφελουμένη
n ὠφελοῦν ὠφελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠφέλεον, ὠφελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέλεον ὠφέλεες ὠφέλεε(ν) ὠφελέετον ὠφελεέτην ὠφελέομεν ὠφελέετε ὠφέλεον
middle/
passive 		indicative ὠφελεόμην ὠφελέου ὠφελέετο ὠφελέεσθον ὠφελεέσθην ὠφελεόμεθᾰ ὠφελέεσθε ὠφελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὠφέλουν, ὠφελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέλουν ὠφέλεις ὠφέλει ὠφελεῖτον ὠφελείτην ὠφελοῦμεν ὠφελεῖτε ὠφέλουν
middle/
passive 		indicative ὠφελούμην ὠφελοῦ ὠφελεῖτο ὠφελεῖσθον ὠφελείσθην ὠφελούμεθᾰ ὠφελεῖσθε ὠφελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὠφελήσω, ὠφελήσομαι, ὠφεληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελήσω ὠφελήσεις ὠφελήσει ὠφελήσετον ὠφελήσετον ὠφελήσομεν ὠφελήσετε ὠφελήσουσῐ(ν)
optative ὠφελήσοιμῐ ὠφελήσοις ὠφελήσοι ὠφελήσοιτον ὠφελησοίτην ὠφελήσοιμεν ὠφελήσοιτε ὠφελήσοιεν
middle indicative ὠφελήσομαι ὠφελήσῃ,
ὠφελήσει 		ὠφελήσεται ὠφελήσεσθον ὠφελήσεσθον ὠφελησόμεθᾰ ὠφελήσεσθε ὠφελήσονται
optative ὠφελησοίμην ὠφελήσοιο ὠφελήσοιτο ὠφελήσοισθον ὠφελησοίσθην ὠφελησοίμεθᾰ ὠφελήσοισθε ὠφελήσοιντο
passive indicative ὠφεληθήσομαι ὠφεληθήσῃ ὠφεληθήσεται ὠφεληθήσεσθον ὠφεληθήσεσθον ὠφεληθησόμεθᾰ ὠφεληθήσεσθε ὠφεληθήσονται
optative ὠφεληθησοίμην ὠφεληθήσοιο ὠφεληθήσοιτο ὠφεληθήσοισθον ὠφεληθησοίσθην ὠφεληθησοίμεθᾰ ὠφεληθήσοισθε ὠφεληθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὠφελήσειν ὠφελήσεσθαι ὠφεληθήσεσθαι
participle m ὠφελήσων ὠφελησόμενος ὠφεληθησόμενος
f ὠφελήσουσᾰ ὠφελησομένη ὠφεληθησομένη
n ὠφελῆσον ὠφελησόμενον ὠφεληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὠφέλησᾰ, ὠφελησᾰ́μην, ὠφελήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέλησᾰ ὠφέλησᾰς ὠφέλησε(ν) ὠφελήσᾰτον ὠφελησᾰ́την ὠφελήσᾰμεν ὠφελήσᾰτε ὠφέλησᾰν
subjunctive ὠφελήσω ὠφελήσῃς ὠφελήσῃ ὠφελήσητον ὠφελήσητον ὠφελήσωμεν ὠφελήσητε ὠφελήσωσῐ(ν)
optative ὠφελήσαιμῐ ὠφελήσειᾰς,
ὠφελήσαις 		ὠφελήσειε(ν),
ὠφελήσαι 		ὠφελήσαιτον ὠφελησαίτην ὠφελήσαιμεν ὠφελήσαιτε ὠφελήσειᾰν,
ὠφελήσαιεν
imperative   ὠφέλησον ὠφελησᾰ́τω ὠφελήσᾰτον ὠφελησᾰ́των   ὠφελήσᾰτε ὠφελησᾰ́ντων
middle indicative ὠφελησᾰ́μην ὠφελήσω ὠφελήσᾰτο ὠφελήσᾰσθον ὠφελησᾰ́σθην ὠφελησᾰ́μεθᾰ ὠφελήσᾰσθε ὠφελήσᾰντο
subjunctive ὠφελήσωμαι ὠφελήσῃ ὠφελήσηται ὠφελήσησθον ὠφελήσησθον ὠφελησώμεθᾰ ὠφελήσησθε ὠφελήσωνται
optative ὠφελησαίμην ὠφελήσαιο ὠφελήσαιτο ὠφελήσαισθον ὠφελησαίσθην ὠφελησαίμεθᾰ ὠφελήσαισθε ὠφελήσαιντο
imperative   ὠφέλησαι ὠφελησᾰ́σθω ὠφελήσᾰσθον ὠφελησᾰ́σθων   ὠφελήσᾰσθε ὠφελησᾰ́σθων
passive indicative ὠφελήθην ὠφελήθης ὠφελήθη ὠφελήθητον ὠφεληθήτην ὠφελήθημεν ὠφελήθητε ὠφελήθησᾰν
subjunctive ὠφεληθῶ ὠφεληθῇς ὠφεληθῇ ὠφεληθῆτον ὠφεληθῆτον ὠφεληθῶμεν ὠφεληθῆτε ὠφεληθῶσῐ(ν)
optative ὠφεληθείην ὠφεληθείης ὠφεληθείη ὠφεληθεῖτον,
ὠφεληθείητον 		ὠφεληθείτην,
ὠφεληθειήτην 		ὠφεληθεῖμεν,
ὠφεληθείημεν 		ὠφεληθεῖτε,
ὠφεληθείητε 		ὠφεληθεῖεν,
ὠφεληθείησᾰν
imperative   ὠφελήθητῐ ὠφεληθήτω ὠφελήθητον ὠφεληθήτων   ὠφελήθητε ὠφεληθέντων
active middle passive
infinitive ὠφελῆσαι ὠφελήσᾰσθαι ὠφεληθῆναι
participle m ὠφελήσᾱς ὠφελησᾰ́μενος ὠφεληθείς
f ὠφελήσᾱσᾰ ὠφελησᾰμένη ὠφεληθεῖσᾰ
n ὠφελῆσᾰν ὠφελησᾰ́μενον ὠφεληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὠφέληκᾰ, ὠφέλημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφέληκᾰ ὠφέληκᾰς ὠφέληκε(ν) ὠφελήκᾰτον ὠφελήκᾰτον ὠφελήκᾰμεν ὠφελήκᾰτε ὠφελήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ὠφελήκω ὠφελήκῃς ὠφελήκῃ ὠφελήκητον ὠφελήκητον ὠφελήκωμεν ὠφελήκητε ὠφελήκωσῐ(ν)
optative ὠφελήκοιμῐ,
ὠφεληκοίην 		ὠφελήκοις,
ὠφεληκοίης 		ὠφελήκοι,
ὠφεληκοίη 		ὠφελήκοιτον ὠφεληκοίτην ὠφελήκοιμεν ὠφελήκοιτε ὠφελήκοιεν
imperative   ὠφέληκε ὠφεληκέτω ὠφελήκετον ὠφεληκέτων   ὠφελήκετε ὠφεληκόντων
middle/
passive 		indicative ὠφέλημαι ὠφέλησαι ὠφέληται ὠφέλησθον ὠφέλησθον ὠφελήμεθᾰ ὠφέλησθε ὠφέληνται
subjunctive ὠφελημένος ὦ ὠφελημένος ᾖς ὠφελημένος ᾖ ὠφελημένω ἦτον ὠφελημένω ἦτον ὠφελημένοι ὦμεν ὠφελημένοι ἦτε ὠφελημένοι ὦσῐ(ν)
optative ὠφελημένος εἴην ὠφελημένος εἴης ὠφελημένος εἴη ὠφελημένω εἴητον/εἶτον ὠφελημένω εἰήτην/εἴτην ὠφελημένοι εἴημεν/εἶμεν ὠφελημένοι εἴητε/εἶτε ὠφελημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὠφέλησο ὠφελήσθω ὠφέλησθον ὠφελήσθων   ὠφέλησθε ὠφελήσθων
active middle/passive
infinitive ὠφεληκέναι ὠφελῆσθαι
participle m ὠφεληκώς ὠφελημένος
f ὠφεληκυῖᾰ ὠφελημένη
n ὠφεληκός ὠφελημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὠφελήκειν, ὠφελήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελήκειν,
ὠφελήκη 		ὠφελήκεις,
ὠφελήκης 		ὠφελήκει(ν) ὠφελήκετον ὠφεληκέτην ὠφελήκεμεν ὠφελήκετε ὠφελήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ὠφελήμην ὠφέλησο ὠφέλητο ὠφέλησθον ὠφελήσθην ὠφελήμεθᾰ ὠφέλησθε ὠφέληντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: ωφελώ (ofeló)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia