ὠφελέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὠφελέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὠφελέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὠφελέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὠφελέω you have here. The definition of the word ὠφελέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὠφελέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ὄφελος (óphelos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ὠφελέω • (ōpheléō)

  1. to help
  2. to be useful
  3. to benefit
    • 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 13:1–3:
      Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
      Eàn taîs glṓssais tôn anthrṓpōn lalô […] agápēn dè mḕ ékhō, oudèn ōpheloûmai.
      Though I speak with the tongues of men and have not charity, it profiteth me nothing. (KJV)
      (literally, “I have no profit)”)

Conjugation

   Present: ὠφελέω, ὠφελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελέω ὠφελέεις ὠφελέει ὠφελέετον ὠφελέετον ὠφελέομεν ὠφελέετε ὠφελέουσῐ(ν)
subjunctive ὠφελέω ὠφελέῃς ὠφελέῃ ὠφελέητον ὠφελέητον ὠφελέωμεν ὠφελέητε ὠφελέωσῐ(ν)
optative ὠφελέοιμῐ ὠφελέοις ὠφελέοι ὠφελέοιτον ὠφελεοίτην ὠφελέοιμεν ὠφελέοιτε ὠφελέοιεν
imperative   ὠφέλεε ὠφελεέτω ὠφελέετον ὠφελεέτων   ὠφελέετε ὠφελεόντων
middle/
passive 		indicative ὠφελέομαι ὠφελέῃ,
ὠφελέει 		ὠφελέεται ὠφελέεσθον ὠφελέεσθον ὠφελεόμεθᾰ ὠφελέεσθε ὠφελέονται
subjunctive ὠφελέωμαι ὠφελέῃ ὠφελέηται ὠφελέησθον ὠφελέησθον ὠφελεώμεθᾰ ὠφελέησθε ὠφελέωνται
optative ὠφελεοίμην ὠφελέοιο ὠφελέοιτο ὠφελέοισθον ὠφελεοίσθην ὠφελεοίμεθᾰ ὠφελέοισθε ὠφελέοιντο
imperative   ὠφελέου ὠφελεέσθω ὠφελέεσθον ὠφελεέσθων   ὠφελέεσθε ὠφελεέσθων
active middle/passive
infinitive ὠφελέειν ὠφελέεσθαι
participle m ὠφελέων ὠφελεόμενος
f ὠφελέουσᾰ ὠφελεομένη
n ὠφελέον ὠφελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ὠφελῶ, ὠφελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελῶ ὠφελεῖς ὠφελεῖ ὠφελεῖτον ὠφελεῖτον ὠφελοῦμεν ὠφελεῖτε ὠφελοῦσῐ(ν)
subjunctive ὠφελῶ ὠφελῇς ὠφελῇ ὠφελῆτον ὠφελῆτον ὠφελῶμεν ὠφελῆτε ὠφελῶσῐ(ν)
optative ὠφελοίην,
ὠφελοῖμῐ 		ὠφελοίης,
ὠφελοῖς 		ὠφελοίη,
ὠφελοῖ 		ὠφελοῖτον,
ὠφελοίητον 		ὠφελοίτην,
ὠφελοιήτην 		ὠφελοῖμεν,
ὠφελοίημεν 		ὠφελοῖτε,
ὠφελοίητε 		ὠφελοῖεν,
ὠφελοίησᾰν
imperative   ὠφέλει ὠφελείτω ὠφελεῖτον ὠφελείτων   ὠφελεῖτε ὠφελούντων
middle/
passive 		indicative ὠφελοῦμαι ὠφελεῖ,
ὠφελῇ 		ὠφελεῖται ὠφελεῖσθον ὠφελεῖσθον ὠφελούμεθᾰ ὠφελεῖσθε ὠφελοῦνται
subjunctive ὠφελῶμαι ὠφελῇ ὠφελῆται ὠφελῆσθον ὠφελῆσθον ὠφελώμεθᾰ ὠφελῆσθε ὠφελῶνται
optative ὠφελοίμην ὠφελοῖο ὠφελοῖτο ὠφελοῖσθον ὠφελοίσθην ὠφελοίμεθᾰ ὠφελοῖσθε ὠφελοῖντο
imperative   ὠφελοῦ ὠφελείσθω ὠφελεῖσθον ὠφελείσθων   ὠφελεῖσθε ὠφελείσθων
active middle/passive
infinitive ὠφελεῖν ὠφελεῖσθαι
participle m ὠφελῶν ὠφελούμενος
f ὠφελοῦσᾰ ὠφελουμένη
n ὠφελοῦν ὠφελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐὠφέλεον, ἐὠφελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐὠφέλεον ἐὠφέλεες ἐὠφέλεε(ν) ἐὠφελέετον ἐὠφελεέτην ἐὠφελέομεν ἐὠφελέετε ἐὠφέλεον
middle/
passive 		indicative ἐὠφελεόμην ἐὠφελέου ἐὠφελέετο ἐὠφελέεσθον ἐὠφελεέσθην ἐὠφελεόμεθᾰ ἐὠφελέεσθε ἐὠφελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐὠφέλουν, ἐὠφελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐὠφέλουν ἐὠφέλεις ἐὠφέλει ἐὠφελεῖτον ἐὠφελείτην ἐὠφελοῦμεν ἐὠφελεῖτε ἐὠφέλουν
middle/
passive 		indicative ἐὠφελούμην ἐὠφελοῦ ἐὠφελεῖτο ἐὠφελεῖσθον ἐὠφελείσθην ἐὠφελούμεθᾰ ἐὠφελεῖσθε ἐὠφελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὠφελήσω, ὠφελήσομαι, ὠφεληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠφελήσω ὠφελήσεις ὠφελήσει ὠφελήσετον ὠφελήσετον ὠφελήσομεν ὠφελήσετε ὠφελήσουσῐ(ν)
optative ὠφελήσοιμῐ ὠφελήσοις ὠφελήσοι ὠφελήσοιτον ὠφελησοίτην ὠφελήσοιμεν ὠφελήσοιτε ὠφελήσοιεν
middle indicative ὠφελήσομαι ὠφελήσῃ,
ὠφελήσει 		ὠφελήσεται ὠφελήσεσθον ὠφελήσεσθον ὠφελησόμεθᾰ ὠφελήσεσθε ὠφελήσονται
optative ὠφελησοίμην ὠφελήσοιο ὠφελήσοιτο ὠφελήσοισθον ὠφελησοίσθην ὠφελησοίμεθᾰ ὠφελήσοισθε ὠφελήσοιντο
passive indicative ὠφεληθήσομαι ὠφεληθήσῃ ὠφεληθήσεται ὠφεληθήσεσθον ὠφεληθήσεσθον ὠφεληθησόμεθᾰ ὠφεληθήσεσθε ὠφεληθήσονται
optative ὠφεληθησοίμην ὠφεληθήσοιο ὠφεληθήσοιτο ὠφεληθήσοισθον ὠφεληθησοίσθην ὠφεληθησοίμεθᾰ ὠφεληθήσοισθε ὠφεληθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὠφελήσειν ὠφελήσεσθαι ὠφεληθήσεσθαι
participle m ὠφελήσων ὠφελησόμενος ὠφεληθησόμενος
f ὠφελήσουσᾰ ὠφελησομένη ὠφεληθησομένη
n ὠφελῆσον ὠφελησόμενον ὠφεληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐὠφέλησᾰ, ἐὠφελησᾰ́μην, ἐὠφελήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐὠφέλησᾰ ἐὠφέλησᾰς ἐὠφέλησε(ν) ἐὠφελήσᾰτον ἐὠφελησᾰ́την ἐὠφελήσᾰμεν ἐὠφελήσᾰτε ἐὠφέλησᾰν
subjunctive ὠφελήσω ὠφελήσῃς ὠφελήσῃ ὠφελήσητον ὠφελήσητον ὠφελήσωμεν ὠφελήσητε ὠφελήσωσῐ(ν)
optative ὠφελήσαιμῐ ὠφελήσειᾰς,
ὠφελήσαις 		ὠφελήσειε(ν),
ὠφελήσαι 		ὠφελήσαιτον ὠφελησαίτην ὠφελήσαιμεν ὠφελήσαιτε ὠφελήσειᾰν,
ὠφελήσαιεν
imperative   ὠφέλησον ὠφελησᾰ́τω ὠφελήσᾰτον ὠφελησᾰ́των   ὠφελήσᾰτε ὠφελησᾰ́ντων
middle indicative ἐὠφελησᾰ́μην ἐὠφελήσω ἐὠφελήσᾰτο ἐὠφελήσᾰσθον ἐὠφελησᾰ́σθην ἐὠφελησᾰ́μεθᾰ ἐὠφελήσᾰσθε ἐὠφελήσᾰντο
subjunctive ὠφελήσωμαι ὠφελήσῃ ὠφελήσηται ὠφελήσησθον ὠφελήσησθον ὠφελησώμεθᾰ ὠφελήσησθε ὠφελήσωνται
optative ὠφελησαίμην ὠφελήσαιο ὠφελήσαιτο ὠφελήσαισθον ὠφελησαίσθην ὠφελησαίμεθᾰ ὠφελήσαισθε ὠφελήσαιντο
imperative   ὠφέλησαι ὠφελησᾰ́σθω ὠφελήσᾰσθον ὠφελησᾰ́σθων   ὠφελήσᾰσθε ὠφελησᾰ́σθων
passive indicative ἐὠφελήθην ἐὠφελήθης ἐὠφελήθη ἐὠφελήθητον ἐὠφεληθήτην ἐὠφελήθημεν ἐὠφελήθητε ἐὠφελήθησᾰν
subjunctive ὠφεληθῶ ὠφεληθῇς ὠφεληθῇ ὠφεληθῆτον ὠφεληθῆτον ὠφεληθῶμεν ὠφεληθῆτε ὠφεληθῶσῐ(ν)
optative ὠφεληθείην ὠφεληθείης ὠφεληθείη ὠφεληθεῖτον,
ὠφεληθείητον 		ὠφεληθείτην,
ὠφεληθειήτην 		ὠφεληθεῖμεν,
ὠφεληθείημεν 		ὠφεληθεῖτε,
ὠφεληθείητε 		ὠφεληθεῖεν,
ὠφεληθείησᾰν
imperative   ὠφελήθητῐ ὠφεληθήτω ὠφελήθητον ὠφεληθήτων   ὠφελήθητε ὠφεληθέντων
active middle passive
infinitive ὠφελῆσαι ὠφελήσᾰσθαι ὠφεληθῆναι
participle m ὠφελήσᾱς ὠφελησᾰ́μενος ὠφεληθείς
f ὠφελήσᾱσᾰ ὠφελησᾰμένη ὠφεληθεῖσᾰ
n ὠφελῆσᾰν ὠφελησᾰ́μενον ὠφεληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐὠφέληκᾰ, ἐὠφέλημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐὠφέληκᾰ ἐὠφέληκᾰς ἐὠφέληκε(ν) ἐὠφελήκᾰτον ἐὠφελήκᾰτον ἐὠφελήκᾰμεν ἐὠφελήκᾰτε ἐὠφελήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐὠφελήκω ἐὠφελήκῃς ἐὠφελήκῃ ἐὠφελήκητον ἐὠφελήκητον ἐὠφελήκωμεν ἐὠφελήκητε ἐὠφελήκωσῐ(ν)
optative ἐὠφελήκοιμῐ,
ἐὠφεληκοίην 		ἐὠφελήκοις,
ἐὠφεληκοίης 		ἐὠφελήκοι,
ἐὠφεληκοίη 		ἐὠφελήκοιτον ἐὠφεληκοίτην ἐὠφελήκοιμεν ἐὠφελήκοιτε ἐὠφελήκοιεν
imperative   ἐὠφέληκε ἐὠφεληκέτω ἐὠφελήκετον ἐὠφεληκέτων   ἐὠφελήκετε ἐὠφεληκόντων
middle/
passive 		indicative ἐὠφέλημαι ἐὠφέλησαι ἐὠφέληται ἐὠφέλησθον ἐὠφέλησθον ἐὠφελήμεθᾰ ἐὠφέλησθε ἐὠφέληνται
subjunctive ἐὠφελημένος ὦ ἐὠφελημένος ᾖς ἐὠφελημένος ᾖ ἐὠφελημένω ἦτον ἐὠφελημένω ἦτον ἐὠφελημένοι ὦμεν ἐὠφελημένοι ἦτε ἐὠφελημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐὠφελημένος εἴην ἐὠφελημένος εἴης ἐὠφελημένος εἴη ἐὠφελημένω εἴητον/εἶτον ἐὠφελημένω εἰήτην/εἴτην ἐὠφελημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐὠφελημένοι εἴητε/εἶτε ἐὠφελημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐὠφέλησο ἐὠφελήσθω ἐὠφέλησθον ἐὠφελήσθων   ἐὠφέλησθε ἐὠφελήσθων
active middle/passive
infinitive ἐὠφεληκέναι ἐὠφελῆσθαι
participle m ἐὠφεληκώς ἐὠφελημένος
f ἐὠφεληκυῖᾰ ἐὠφελημένη
n ἐὠφεληκός ἐὠφελημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐὠφελήκειν, ἐὠφελήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐὠφελήκειν,
ἐὠφελήκη 		ἐὠφελήκεις,
ἐὠφελήκης 		ἐὠφελήκει(ν) ἐὠφελήκετον ἐὠφεληκέτην ἐὠφελήκεμεν ἐὠφελήκετε ἐὠφελήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐὠφελήμην ἐὠφέλησο ἐὠφέλητο ἐὠφέλησθον ἐὠφελήσθην ἐὠφελήμεθᾰ ἐὠφέλησθε ἐὠφέληντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: ωφελώ (ofeló)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia