Learnedly, from Ancient Greek -ώροφος (-ṓrophos).[1] The noun ὄροφος (órophos) as second combining form, with vowel change according to Wackernagel's law "lengthening in composition" (here, from brachy, short omicron ⟨ο⟩ to macron, long omega ⟨ω⟩).[2]
-ώροφος • (-órofos) m
As a noun:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | -ώροφος (-órofos) | -ώροφοι (-órofoi) |
genitive | -ώροφου (-órofou) -ωρόφου (-orófou) |
-ώροφων (-órofon) -ωρόφων (-orófon) |
accusative | -ώροφο (-órofo) | -ώροφους (-órofous) -ωρόφους (-orófous) |
vocative | -ώροφε (-órofe) | -ώροφοι (-órofoi) |
Second forms are formal. The fist forms, less formal, colloquial.
As an adjective:
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | -ώροφος (-órofos) | -ώροφη (-órofi) | -ώροφο (-órofo) | -ώροφοι (-órofoi) | -ώροφες (-órofes) | -ώροφα (-órofa) | |
genitive | -ώροφου (-órofou) | -ώροφης (-órofis) | -ώροφου (-órofou) | -ώροφων (-órofon) | -ώροφων (-órofon) | -ώροφων (-órofon) | |
accusative | -ώροφο (-órofo) | -ώροφη (-órofi) | -ώροφο (-órofo) | -ώροφους (-órofous) | -ώροφες (-órofes) | -ώροφα (-órofa) | |
vocative | -ώροφε (-órofe) | -ώροφη (-órofi) | -ώροφο (-órofo) | -ώροφοι (-órofoi) | -ώροφες (-órofes) | -ώροφα (-órofa) |