(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Aelius m sg (genitive Aeliī or Aelī); second declension
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Aelius |
Genitive | Aeliī Aelī1 |
Dative | Aeliō |
Accusative | Aelium |
Ablative | Aeliō |
Vocative | Aelī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Aelius (feminine Aelia, neuter Aelium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Aelius | Aelia | Aelium | Aeliī | Aeliae | Aelia | |
Genitive | Aeliī | Aeliae | Aeliī | Aeliōrum | Aeliārum | Aeliōrum | |
Dative | Aeliō | Aeliō | Aeliīs | ||||
Accusative | Aelium | Aeliam | Aelium | Aeliōs | Aeliās | Aelia | |
Ablative | Aeliō | Aeliā | Aeliō | Aeliīs | |||
Vocative | Aelie | Aelia | Aelium | Aeliī | Aeliae | Aelia |