From barış (“peace”).
Barış
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Barış | Barışlar / Barış'lar |
accusative | Barış'ı | Barışları / Barış'ları |
dative | Barış'a | Barışlara / Barış'lara |
locative | Barış'ta | Barışlarda / Barış'larda |
ablative | Barış'tan | Barışlardan / Barış'lardan |
genitive | Barış'ın | Barışların / Barış'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Barış'ım | Barışlarım / Barış'larım |
senin (your) | Barış'ın | Barışların / Barış'ların |
onun (his/her/its) | Barış'ı | Barışları / Barış'ları |
bizim (our) | Barış'ımız | Barışlarımız / Barış'larımız |
sizin (your) | Barış'ınız | Barışlarınız / Barış'larınız |
onların (their) | Barış'ı / Barışları / Barış'ları | Barışları / Barış'ları |