Inherited from Ottoman Turkish , from Arabic جُنَيْد (junayd).
Cüneyt
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Cüneyt | Cüneytler / Cüneyt'ler |
accusative | Cüneyt'i | Cüneytleri / Cüneyt'leri |
dative | Cüneyt'e | Cüneytlere / Cüneyt'lere |
locative | Cüneyt'te | Cüneytlerde / Cüneyt'lerde |
ablative | Cüneyt'ten | Cüneytlerden / Cüneyt'lerden |
genitive | Cüneyt'in | Cüneytlerin / Cüneyt'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Cüneyt'im | Cüneytlerim / Cüneyt'lerim |
senin (your) | Cüneyt'in | Cüneytlerin / Cüneyt'lerin |
onun (his/her/its) | Cüneyt'i | Cüneytleri / Cüneyt'leri |
bizim (our) | Cüneyt'imiz | Cüneytlerimiz / Cüneyt'lerimiz |
sizin (your) | Cüneyt'iniz | Cüneytleriniz / Cüneyt'leriniz |
onların (their) | Cüneyt'i / Cüneytleri / Cüneyt'leri | Cüneytleri / Cüneyt'leri |