From Persian جهان (jahân, “world, universe”).
Cihan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Cihan | Cihanlar |
accusative | Cihan'ı | Cihanları |
dative | Cihan'a | Cihanlara |
locative | Cihan'da | Cihanlarda |
ablative | Cihan'dan | Cihanlardan |
genitive | Cihan'ın | Cihanların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Cihan'ım | Cihanlarım / Cihan'larım |
senin (your) | Cihan'ın | Cihanların / Cihan'ların |
onun (his/her/its) | Cihan'ı | Cihanları / Cihan'ları |
bizim (our) | Cihan'ımız | Cihanlarımız / Cihan'larımız |
sizin (your) | Cihan'ınız | Cihanlarınız / Cihan'larınız |
onların (their) | Cihan'ı / Cihanları / Cihan'ları | Cihanları / Cihan'ları |