Dānicus (feminine Dānica, neuter Dānicum, adverb Dānicē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | Dānicus | Dānica | Dānicum | Dānicī | Dānicae | Dānica | |
genitive | Dānicī | Dānicae | Dānicī | Dānicōrum | Dānicārum | Dānicōrum | |
dative | Dānicō | Dānicae | Dānicō | Dānicīs | |||
accusative | Dānicum | Dānicam | Dānicum | Dānicōs | Dānicās | Dānica | |
ablative | Dānicō | Dānicā | Dānicō | Dānicīs | |||
vocative | Dānice | Dānica | Dānicum | Dānicī | Dānicae | Dānica |