Inherited from Ottoman Turkish دده آغاچ (dede ağaç); equivalent to dede (“grandfather; old man”) + ağaç (“tree”).
Dedeağaç
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Dedeağaç | Dedeağaçlar / Dedeağaç'lar |
accusative | Dedeağaç'ı | Dedeağaçları / Dedeağaç'ları |
dative | Dedeağaç'a | Dedeağaçlara / Dedeağaç'lara |
locative | Dedeağaç'ta | Dedeağaçlarda / Dedeağaç'larda |
ablative | Dedeağaç'tan | Dedeağaçlardan / Dedeağaç'lardan |
genitive | Dedeağaç'ın | Dedeağaçların / Dedeağaç'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Dedeağaç'ım | Dedeağaçlarım / Dedeağaç'larım |
senin (your) | Dedeağaç'ın | Dedeağaçların / Dedeağaç'ların |
onun (his/her/its) | Dedeağaç'ı | Dedeağaçları / Dedeağaç'ları |
bizim (our) | Dedeağaç'ımız | Dedeağaçlarımız / Dedeağaç'larımız |
sizin (your) | Dedeağaç'ınız | Dedeağaçlarınız / Dedeağaç'larınız |
onların (their) | Dedeağaç'ı / Dedeağaçları / Dedeağaç'ları | Dedeağaçları / Dedeağaç'ları |