From Ottoman Turkish اینوس (inos), from Ancient Greek Αίνος (Aínos).
Enez
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Enez | Enezler |
accusative | Enez'i | Enezleri |
dative | Enez'e | Enezlere |
locative | Enez'de | Enezlerde |
ablative | Enez'den | Enezlerden |
genitive | Enez'in | Enezlerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Enez'im | Enezlerim Enez'lerim |
senin (your) | Enez'in | Enezlerin Enez'lerin |
onun (his/her/its) | Enez'i | Enezleri Enez'leri |
bizim (our) | Enez'imiz | Enezlerimiz Enez'lerimiz |
sizin (your) | Enez'iniz | Enezleriniz Enez'leriniz |
onların (their) | Enez'i Enezleri Enez'leri |
Enezleri Enez'leri |