From evren (“cosmos, the universe”) after Kenan Evren.
Evren
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Evren | Evrenler |
accusative | Evren'i | Evrenleri |
dative | Evren'e | Evrenlere |
locative | Evren'de | Evrenlerde |
ablative | Evren'den | Evrenlerden |
genitive | Evren'in | Evrenlerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Evren'im | Evrenlerim / Evren'lerim |
senin (your) | Evren'in | Evrenlerin / Evren'lerin |
onun (his/her/its) | Evren'i | Evrenleri / Evren'leri |
bizim (our) | Evren'imiz | Evrenlerimiz / Evren'lerimiz |
sizin (your) | Evren'iniz | Evrenleriniz / Evren'leriniz |
onların (their) | Evren'i / Evrenleri / Evren'leri | Evrenleri / Evren'leri |