Inherited from Ottoman Turkish فنیكه (Finike), from Ancient Greek Φοῖνιξ (Phoînix)
Finike
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Finike | Finikeler / Finike'ler |
accusative | Finike'yi | Finikeleri / Finike'leri |
dative | Finike'ye | Finikelere / Finike'lere |
locative | Finike'de | Finikelerde / Finike'lerde |
ablative | Finike'den | Finikelerden / Finike'lerden |
genitive | Finike'nin | Finikelerin / Finike'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Finike'm | Finikelerim / Finike'lerim |
senin (your) | Finike'n | Finikelerin / Finike'lerin |
onun (his/her/its) | Finike'si | Finikeleri / Finike'leri |
bizim (our) | Finike'miz | Finikelerimiz / Finike'lerimiz |
sizin (your) | Finike'niz | Finikeleriniz / Finike'leriniz |
onların (their) | Finike'si / Finikeleri / Finike'leri | Finikeleri / Finike'leri |