From Old Latin Fourios (Münzer) or Fusius (Frankel); according to Piccirilli, derived from fur (“thief”), perhaps a nickname held by an ancestor.
Fūrius m sg (genitive Fūriī or Fūrī); second declension
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Fūrius |
Genitive | Fūriī Fūrī1 |
Dative | Fūriō |
Accusative | Fūrium |
Ablative | Fūriō |
Vocative | Fūrī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Fūrius (feminine Fūria, neuter Fūrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Fūrius | Fūria | Fūrium | Fūriī | Fūriae | Fūria | |
Genitive | Fūriī | Fūriae | Fūriī | Fūriōrum | Fūriārum | Fūriōrum | |
Dative | Fūriō | Fūriō | Fūriīs | ||||
Accusative | Fūrium | Fūriam | Fūrium | Fūriōs | Fūriās | Fūria | |
Ablative | Fūriō | Fūriā | Fūriō | Fūriīs | |||
Vocative | Fūrie | Fūria | Fūrium | Fūriī | Fūriae | Fūria |