Harran
|
From Ottoman Turkish حران, from Arabic حَرَّان (ḥarrān)
Harran
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Harran | Harranlar |
accusative | Harran'ı | Harranları |
dative | Harran'a | Harranlara |
locative | Harran'da | Harranlarda |
ablative | Harran'dan | Harranlardan |
genitive | Harran'ın | Harranların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Harran'ım | Harranlarım / Harran'larım |
senin (your) | Harran'ın | Harranların / Harran'ların |
onun (his/her/its) | Harran'ı | Harranları / Harran'ları |
bizim (our) | Harran'ımız | Harranlarımız / Harran'larımız |
sizin (your) | Harran'ınız | Harranlarınız / Harran'larınız |
onların (their) | Harran'ı / Harranları / Harran'ları | Harranları / Harran'ları |