From Swedish Helga < Old Norse helga (“holy”).
Helka
Inflection of Helka (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Helka | Helkat | ||
genitive | Helkan | Helkojen | ||
partitive | Helkaa | Helkoja | ||
illative | Helkaan | Helkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Helka | Helkat | ||
accusative | nom. | Helka | Helkat | |
gen. | Helkan | |||
genitive | Helkan | Helkojen Helkain rare | ||
partitive | Helkaa | Helkoja | ||
inessive | Helkassa | Helkoissa | ||
elative | Helkasta | Helkoista | ||
illative | Helkaan | Helkoihin | ||
adessive | Helkalla | Helkoilla | ||
ablative | Helkalta | Helkoilta | ||
allative | Helkalle | Helkoille | ||
essive | Helkana | Helkoina | ||
translative | Helkaksi | Helkoiksi | ||
abessive | Helkatta | Helkoitta | ||
instructive | — | Helkoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |