From Swedish Helga < Old Norse helga (“holy”).
Helka
Inflection of Helka (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Helka | Helkat | |
genitive | Helkan | Helkojen | |
partitive | Helkaa | Helkoja | |
illative | Helkaan | Helkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | Helka | Helkat | |
accusative | nom. | Helka | Helkat |
gen. | Helkan | ||
genitive | Helkan | Helkojen Helkain rare | |
partitive | Helkaa | Helkoja | |
inessive | Helkassa | Helkoissa | |
elative | Helkasta | Helkoista | |
illative | Helkaan | Helkoihin | |
adessive | Helkalla | Helkoilla | |
ablative | Helkalta | Helkoilta | |
allative | Helkalle | Helkoille | |
essive | Helkana | Helkoina | |
translative | Helkaksi | Helkoiksi | |
abessive | Helkatta | Helkoitta | |
instructive | — | Helkoin | |
comitative | See the possessive forms below. |