From ilma (“air”) + -tar. The given name was adopted from the Kalevala in the 19th century.
Ilmatar
Inflection of Ilmatar (Kotus type 32*C/sisar, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Ilmatar | Ilmattaret | |
genitive | Ilmattaren | Ilmattarien Ilmatarten | |
partitive | Ilmatarta | Ilmattaria | |
illative | Ilmattareen | Ilmattariin | |
singular | plural | ||
nominative | Ilmatar | Ilmattaret | |
accusative | nom. | Ilmatar | Ilmattaret |
gen. | Ilmattaren | ||
genitive | Ilmattaren | Ilmattarien Ilmatarten | |
partitive | Ilmatarta | Ilmattaria | |
inessive | Ilmattaressa | Ilmattarissa | |
elative | Ilmattaresta | Ilmattarista | |
illative | Ilmattareen | Ilmattariin | |
adessive | Ilmattarella | Ilmattarilla | |
ablative | Ilmattarelta | Ilmattarilta | |
allative | Ilmattarelle | Ilmattarille | |
essive | Ilmattarena | Ilmattarina | |
translative | Ilmattareksi | Ilmattariksi | |
abessive | Ilmattaretta | Ilmattaritta | |
instructive | — | Ilmattarin | |
comitative | See the possessive forms below. |