(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Kemal
From Ottoman Turkish كمال, from Arabic كَمَال (kamāl, “perfection, maturity”).
Kemal
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Kemal | Kemaller |
accusative | Kemal'i | Kemalleri |
dative | Kemal'e | Kemallere |
locative | Kemal'de | Kemallerde |
ablative | Kemal'den | Kemallerden |
genitive | Kemal'in | Kemallerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Kemal'im | Kemallerim / Kemal'lerim |
senin (your) | Kemal'in | Kemallerin / Kemal'lerin |
onun (his/her/its) | Kemal'i | Kemalleri / Kemal'leri |
bizim (our) | Kemal'imiz | Kemallerimiz / Kemal'lerimiz |
sizin (your) | Kemal'iniz | Kemalleriniz / Kemal'leriniz |
onların (their) | Kemal'i / Kemalleri / Kemal'leri | Kemalleri / Kemal'leri |
(In relation to Mustafa Kemal Atatürk)