Kilis
|
Inherited from Ottoman Turkish كلیس (Kilis).
Kilis
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Kilis | Kilisler / Kilis'ler |
accusative | Kilis'i | Kilisleri / Kilis'leri |
dative | Kilis'e | Kilislere / Kilis'lere |
locative | Kilis'te | Kilislerde / Kilis'lerde |
ablative | Kilis'ten | Kilislerden / Kilis'lerden |
genitive | Kilis'in | Kilislerin / Kilis'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Kilis'im | Kilislerim Kilis'lerim |
senin (your) | Kilis'in | Kilislerin Kilis'lerin |
onun (his/her/its) | Kilis'i | Kilisleri Kilis'leri |
bizim (our) | Kilis'imiz | Kilislerimiz Kilis'lerimiz |
sizin (your) | Kilis'iniz | Kilisleriniz Kilis'leriniz |
onların (their) | Kilis'i Kilisleri Kilis'leri |
Kilisleri Kilis'leri |