Probably from a byname/nickname kojo (“tall, thin, clumsy person”),[1] perhaps akin to kojottaa.
Kojo
Inflection of Kojo (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Kojo | Kojot | |
genitive | Kojon | Kojojen | |
partitive | Kojoa | Kojoja | |
illative | Kojoon | Kojoihin | |
singular | plural | ||
nominative | Kojo | Kojot | |
accusative | nom. | Kojo | Kojot |
gen. | Kojon | ||
genitive | Kojon | Kojojen | |
partitive | Kojoa | Kojoja | |
inessive | Kojossa | Kojoissa | |
elative | Kojosta | Kojoista | |
illative | Kojoon | Kojoihin | |
adessive | Kojolla | Kojoilla | |
ablative | Kojolta | Kojoilta | |
allative | Kojolle | Kojoille | |
essive | Kojona | Kojoina | |
translative | Kojoksi | Kojoiksi | |
abessive | Kojotta | Kojoitta | |
instructive | — | Kojoin | |
comitative | See the possessive forms below. |