kutvo- + -nen, from Old Swedish Gudhvast, Gudhvald.[1]
Kutvonen
Inflection of Kutvonen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Kutvonen | Kutvoset | |
genitive | Kutvosen | Kutvosten Kutvosien | |
partitive | Kutvosta | Kutvosia | |
illative | Kutvoseen | Kutvosiin | |
singular | plural | ||
nominative | Kutvonen | Kutvoset | |
accusative | nom. | Kutvonen | Kutvoset |
gen. | Kutvosen | ||
genitive | Kutvosen | Kutvosten Kutvosien | |
partitive | Kutvosta | Kutvosia | |
inessive | Kutvosessa | Kutvosissa | |
elative | Kutvosesta | Kutvosista | |
illative | Kutvoseen | Kutvosiin | |
adessive | Kutvosella | Kutvosilla | |
ablative | Kutvoselta | Kutvosilta | |
allative | Kutvoselle | Kutvosille | |
essive | Kutvosena | Kutvosina | |
translative | Kutvoseksi | Kutvosiksi | |
abessive | Kutvosetta | Kutvositta | |
instructive | — | Kutvosin | |
comitative | See the possessive forms below. |