Related to Mānius.
Mānīlius m sg (genitive Mānīliī or Mānīlī); second declension
Second-declension noun, singular only.
singular | |
---|---|
nominative | Mānīlius |
genitive | Mānīliī Mānīlī1 |
dative | Mānīliō |
accusative | Mānīlium |
ablative | Mānīliō |
vocative | Mānīlī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Mānīlius (feminine Mānīlia, neuter Mānīlium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | Mānīlius | Mānīlia | Mānīlium | Mānīliī | Mānīliae | Mānīlia | |
genitive | Mānīliī | Mānīliae | Mānīliī | Mānīliōrum | Mānīliārum | Mānīliōrum | |
dative | Mānīliō | Mānīliae | Mānīliō | Mānīliīs | |||
accusative | Mānīlium | Mānīliam | Mānīlium | Mānīliōs | Mānīliās | Mānīlia | |
ablative | Mānīliō | Mānīliā | Mānīliō | Mānīliīs | |||
vocative | Mānīlie | Mānīlia | Mānīlium | Mānīliī | Mānīliae | Mānīlia |