From Latin Marcius. See also Mars.
Marcius
From Mārcus.
Mārcius (feminine Mārcia, neuter Mārcium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Mārcius | Mārcia | Mārcium | Mārciī | Mārciae | Mārcia | |
Genitive | Mārciī | Mārciae | Mārciī | Mārciōrum | Mārciārum | Mārciōrum | |
Dative | Mārciō | Mārciō | Mārciīs | ||||
Accusative | Mārcium | Mārciam | Mārcium | Mārciōs | Mārciās | Mārcia | |
Ablative | Mārciō | Mārciā | Mārciō | Mārciīs | |||
Vocative | Mārcie | Mārcia | Mārcium | Mārciī | Mārciae | Mārcia |
Mārcius m (genitive Mārciī or Mārcī, feminine Mārcia); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Mārcius | Mārciī |
Genitive | Mārciī Mārcī1 |
Mārciōrum |
Dative | Mārciō | Mārciīs |
Accusative | Mārcium | Mārciōs |
Ablative | Mārciō | Mārciīs |
Vocative | Mārcī | Mārciī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).